In Gisteren is voorbij verwelkomt een doodarm Algerijns bergdorp zijn nieuwe onderwijzer Basjir. Hij is een echte veteraan, die al vanaf het begin aan de bevrijdingsoorlog tegen het Franse koloniale bewind heeft deelgenomen. Voordat hij zich bij de verzetsstrijders aansloot, trouwde hij met Roekayya, die hij volgens plattelandsgebruik pas op de huwelijksdag voor het eerst te zien kreeg. Tijdens de oorlog wacht Roekayya dag in dag uit tevergeefs op haar man. Ten slotte moet zij vluchten en wordt meegenomen door een harki (collaborateur), met wie zij uiteindelijk trouwt, omdat zij In de overtuiging leeft dat Basjir gesneuveld is. Na de bevrijding leeft Basjir lange tijd in Algiers, waar hij kennismaakt met het grote stadsleven. Onbevredigd, teleurgesteld en vastbesloten om zijn leven te beteren, stelt hij zich ten doel het lager onderwijs op het Algerijnse platteland te moderniseren. In het dorp dat hem aanvankelijk zo enthousiast ontvangt, ontmoet hij een groeiende tegenstand als zijn werkwijze botst met de gevestigde belangen. Op de begrafenis van haar dochtertje herkent Roekayya in de nieuwe onderwijzer haar vroegere echtgenoot. In haar verwarring kan zij niet besluiten zich aan hem bekend te maken. Ondanks de tegenwerking in het dorp zet Basjir door, met toenemend succes. Bij de inschrijving voor de school verschijnt ook Saïd, de zoon van Roekayya en de harki. Aan de hand van de door de jongen meegebrachte papieren stelt hij de identiteit van de moeder
vast...