- pas als hij daar echt zin in heeft.
Op straat probeert Nick te overleven. Hij sluit zich aan bij een criminele bende. Hij bemoeit zich met de rap-carrière van zijn vriend Jumbo. En hij moet zich verdedigen tegen de aanvallen van de ‘Edukator’.
Die laatste is een soort superheld die de plaatselijke jeugd de correcte spelling wil aanleren. Nick is één van zijn favoriete slachtoffers.
Maar hoe hard Nick Naffer ook zijn best doet, zijn plannen verlopen nooit zoals hij had gehoopt...

Op tv zie je geregeld beelden van gewelddadige rellen in verschillende Franse voorsteden. Je ziet hoe boze jongens auto’s in brand steken, stenen gooien en gemene woorden roepen. Het is daar, in die buitenwijken dat Nick Naffer woont.
Manu Larcenet – de Franse schrijver en tekenaar van dit album – had dan ook gemakkelijk een strip vol geweld en agressie kunnen maken. Maar dat doet hij niet. Nick Naffer en zijn vrienden zijn geen gewetenloze criminelen, maar gewone jongens. Grappige jongens zelfs. Van hen heb je geen schrik. Integendeel, het is bijna onmogelijk om ze niet sympathiek te vinden.
Maar vergis je niet, Nick Naffer en co. zijn geen engeltjes. Ze vloeken constant, spijbelen, stelen en liegen. Het mooie van deze strip is dat je ze dat vergeeft. Of beter, dat je ze begrijpt.
Nick Naffer lees je om een echter, realistischer beeld te krijgen van de jeugd in de Franse voorsteden.
En natuurlijk om te lachen. Want had ik al gezegd dat Nick Naffer een heel grappig kereltje is?