Er zijn vrouwen over wie nooit wordt geschreven. Moeders naar wie nooit een plein wordt vernoemd, echtgenotes die nooit een eigen postzegel krijgen, dochters die nooit in de krant staan. Tezamen vormen zij het legioen anonieme vrouwen die welbeschouwd de ruggengraat van onze samenleving uitmaken.\nThuis in elke tijd vertelt op indringende wijze het levensverhaal van Kate Kolff, een gewone vrouw aan wie niets gewoons was. Geboren in het welvarende deel van Rotterdam, fotografeerde zij als kind een wereld die voorgoed zou verdwijnen. Ze kreeg een ouderwetse opvoeding en mocht, haar schildertalent ten spijt, geen kunstzinnige opleiding volgen. Haar ouders haalden haar van school om haar klaar te stomen voor haar bestemming: het huwelijk. \nZe werd jong weduwe met twee dochtertjes, hertrouwde met haar zwager (een neef van Louis Couperus), scheidde van hem, verhuisde naar Bloemendaal en huwde op haar vijftigste een verstokte vrijgezel, met wie zij neerstreek in Groningen, later Haren. \nZowel in de Tweede Wereldoorlog als in de sociaal bewogen jaren daarna betoonde Kate Kolff zich een onafhankelijke en ijzersterke vrouw, die als zovelen de moed had om altijd door te gaan en daarmee beslissend vormgaf aan een snel veranderend Nederland. \nCatherine Wijnands schreef dit boek over haar grootmoeder niet uit nostalgie. Aan de hand van brieven, foto's en gesprekken reconstrueerde zij nuchter en secuur het bewogen leven van Kate Kolff, een ontroerend verhaal van volharding in tijden van ondergang en wederopbouw. Thuis in elke tijd is daarmee ook een hommage aan al die naamloze vrouwen aan wie de herinnering alleen nog voortleeft in het geheugen van evenzovele families, in de schaduw van de geschiedenis.