In Gedonder in de sociale vertelt historicus Peter Bak het vaak turbulente verhaal van de faculteit sociale wetenschappen van de Vrije Universiteit. De faculteit zag het licht in 1963 en werd vijf jaar later, na de studentenopstand in Parijs, meegevoerd in de revolutionaire maalstroom die de Nederlandse universiteiten tot midden jaren zeventig in beroering zou brengen. Aan de vu spande de – toen nog geheten – subfaculteit sociaal-culturele wetenschappen de revolutiekroon, met dagenlange bezettingen, eindeloze raadsvergaderingen en bittere gevechten over benoemingen. Studentenvereniging Mundus repte in april 1970 van ‘gedonder in de sociale’. Na een heuse ‘coup’ van hoogleraren, vier jaar later, keerde de rust langzaam maar zeker terug.

In het bezuinigingsgeweld van de jaren tachtig sneuvelde de studierichting sociologie, die overigens twee jaar later uit haar as zou herrijzen. Politicologie scheerde in 1990 langs de rand van de afgrond. De jaren negentig markeerden de onstuitbare opkomst van twee vrije, interdisciplinaire studierichtingen, eerst cultuur, organisatie en management, later beleid, communicatie en organisatie. De traditionele disciplines raakten in de verdrukking, een ontwikkeling die samen met de moeizame invoering van een nieuwe bestuursstructuur tot een grote crisis in 2000 leidde.

Nadat het puin was geruimd ontwikkelde de faculteit zich tot een centrum van hooggewaardeerd onderzoek, mede dankzij een indrukwekkende stoet van strategische, bezoekende en bijzondere hoogleraren. De kredietcrisis maakte na 2008 een einde aan deze weelde. Ook in het onderwijscurriculum, sinds 2002 georganiseerd volgens het internationale bachelor-mastermodel, moest fors het mes worden gezet. Meer doen met minder, luidde de nieuwe missie van de faculteit.