In Leren omdat het leuk is vindt u het complete overzicht van de honderdjarige bestaansgeschiedenis van de Nederlandse volksuniversiteiten. De ontwikkelingen en situaties waar de volksuniversiteiten mee te maken kregen, zijn veelal te herleiden naar de algemene Nederlandse geschiedenis. Aan het begin van de 20e eeuw ontwikkelt een groep maatschappelijk betrokken Amsterdammers een plan. Ze willen een kennisorganisatie ontwikkelen, die een 'universitas' moet zijn en een 'harmonisch, systematisch en samenhangend geheel van studiën, van middelen tot geestelijke ontwikkeling'. Voor moderne lezers lijkt dit niet een erg wervende tekst maar toen voldeed het. Op 15 januari 1913 wordt de Volksuniversiteit Amsterdam opgericht en de nieuwe organisatie is meteen een succes. Het eerste jaar zijn er al drieduizend deelnemers voor drieëntwintig verschillende cursussen. Het Amsterdamse initiatief wordt al snel gevolgd door Groningen, Tilburg, Den Haag, Utrecht, Zwolle, Rotterdam en tal van andere steden. De volksuniversiteiten krijgen in de loop van de tijd concurrentie van andere organisaties, van radio, televisie en van de mogelijkheden die het internet biedt. Honderd jaar na de oprichting zijn de volksuniversiteiten met zevenentachtig vestigingen echter nog springlevend. Vreemde talen, Nederlands voor niet-Nederlandstaligen, creatieve activiteiten, zelfontplooiing, geschiedenis, boekbinden, computercursus, cultuur en muziek trekken ook nu nog duizenden cursisten.Deze uitgave is voorzien van een voorwoord door Eberhard van der Laan, burgemeester van Amsterdam.