Flaptekst

Onder een met ranken van de egelantier versierde belkroon zat de bruid zich ingetogen als de Hollandse maagd voor te doen. Het langs de schouw neerwaarts hangende bruiloftskleed beloofde lichtvaardig voorspoed. Met zedig geloken ogen onderging ze de belaging van vier manspersonen. Over rechts ging een kwaker prat op zijn Engelse overwicht en de stijfheid van nog andere zaken dan die van zijn onbuigzame geloofsovertuiging alleen. De jonge vrijer aan haar linkerzij hield zijn Franse complimenten nog even voor zich, overtuigd dat dit getalm vanwege zijn dwingende charme wel geoorloofd was. Achter haar rug smiespelden twee oude mannen met vochtige monden; hun aardse aanspraken waren van bisschoppelijk wijwater doordrenkt.

In 1672, het rampjaar waarin het voortbestaan van de jonge Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden - onafhankelijk sedert 1648 - ernstig werd bedreigd, deed Thaddeus, de oudste zoon van de beroemde schilder Jan Steen, te Amsterdam dienst in een compagnie zeesoldaten onder bevel van kapitein Dirck van Harencarspel.
Hoewel hij en zijn broer Cornelis tot schilder werden opgeleid, zijn beiden niet als zodanig bekend geworden.
Of hij daadwerkelijk de in dit boek beschreven avonturen heeft beleefd, is niet bekend, maar het mag ook niet geheel worden uitgesloten. De aangehaalde gebeurtenissen berusten in elk geval op waarheid en Thaddeus was zo vriendelijk om als min of meer betrouwbare ooggetuige op te treden in dit verhaal over na-ijverige oorlogvoering, de schilderijen van Jan Steen en de last van een begaafde vader.

Eerder verschenen van Cees van den Hof De triptiek (een historische roman), de verhalenbundel Anamorfosen en een (dubbel)roman De maanvijver.