Flaptekst

Jailia is een gevoelig meisje, dat in het begin van de twintigste eeuw in Rusland leeft. Zij kan aan de mensen en de kinderen om haar heen zien hoe het met ze gaat, omdat ze bij iedereen kleuren ziet die daar iets over zeggen. Maar wat voor haar heel gewoon is, is dat voor anderen helemaal niet.
Op een dag krijgt ze vreselijk nieuws: haar beide ouders zijn omgekomen. Juf Alena brengt haar dan, na een heel lange, vermoeiende reis, bij haar oom, die in een afgelegen dorp een teruggetrokken leven leidt. Deze oom heeft oog voor het echte en eigene van zijn nichtje en Jailia leert bij hem, de grote waarde van haar gave om kleuren te zien.

Bastiaan Dolmans kreeg steeds maar herinneringen uit het leven van een meisje uit een afgelegen dorp in Rusland. Over een eerder leven met sterke herinneringen, schreef hij het reisverhaal Duna, verschenen in 2018. Het opvallende van de herinneringen van Jailia is dat ze met name kleur bevatten. Elke herinnering bevatte specifieke kleuren, die hoorden bij dat moment en/of die persoon. De beelden waren zo bijzonder, dat hij dit verhaal wel moest vertellen. Dat doet hij in dit boek.

Bastiaan Dolmans (1970) werd als kind van een Nederlands artsenechtpaar geboren in Tanzania, waar zijn liefde voor de natuur is gevormd. Op twaalfjarige leeftijd verhuisde het gezin naar Nederland. Daar volgde hij een opleiding tot sportinstructeur. Hij reisde veel en leerde in de VS technieken om te overleven vanuit de filosofie van Noord-Amerikaanse indianen. Als oprichter van de stichting Kokopelli verzorgde hij cursussen in overleven, waarbij vaak de nadruk lag op spirituele vaardigheden. In 2007 verhuisde hij met zijn gezin naar Zweden, waarbij de reis vanuit Nederland gemaakt werd met huifkar en paard. Bastiaan woont met zijn grote liefde Laura en kinderen in Zweden.