Willem Gustaaf van Maanen (1920-2012)


Drie personen vertellen over twee familietragedies in Kampen voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog.


Recensie:
Deze dertiende roman van de nu 80-jarige auteur -de voorlaatste verscheen tien jaar geleden- vertoont dezelfde kenmerken van vele van zijn vorige: het spelen met verschillende vertelinstanties, de situering van de personages in het klimaat van de Tweede Wereldoorlog en de jodenvervolging, allusies naar de bijbel en de wereldliteratuur (o.a. Franz Kafka), verbroken verhoudingen en onwettige kinderen, zelfmoord en dat alles geplaatst tegen de achtergrond van Van Maanens geboorteplaats Kampen. Typerend is ook de zelfwerkzaamheid die van de lezer gevraagd wordt, want zonder herlezing en het natrekken van de in het verhaal terugkerende motieven is het moeilijk vat te krijgen op het geheel. De roman bestaat uit drie delen: het ik-verhaal van het hoofd van de Stadsbibliotheek Jan Zondervan, de geschiedenis van de bibliotheekhouder Joseph Derda, geschreven door het dienstmeisje Anna uit het eerste verhaal in de auctoriële ikvorm, en het commentaar op dit alles door een onbezoldigd assistent van de gemeentearchivaris, eertijds onderwijzer van Jan en Anna, wederom in de ikvorm. Deze verhalen hangen qua thematiek en motieven met elkaar samen, maar het is aan de lezer deze samenhang te ontrafelen. Voor liefhebbers van verhaalanalyse een interessant object.


Staat: Prima, naam op franse titel

Nederlandse Literatuur Letterkunde Rpmans Psychologische Romans Overijssel Kampen