De geschiedenis van de Zuidamerikaanse revolutie verstrengeld met de dagelijkse geschiedenis van menselijke hartstochten, driften en verlangens. Levensvreugde en strijdlust in een liefde-haatverhouding met zelfvernietigingsdrang. De tweede grote roman van Régis Debray.

Twee jonge revolutionairen ontmoeten elkaar in een trainingskamp in Havanna. Boris, een Franse intel-
lectueel die al zo'n tien jaar lid is van de revolutionaire organisatie, wordt volledig gebiologeerd door Imilla. Maar deze strijdbare jonge vrouw blijft trouw aan haar grote liefde Carlos, een revolutionair leider van internationaal formaat. Samen met hem trekt zij naar Bolivia om daar een gewapende opstand voor te bereiden. Imilla verliest alles: de man van wie ze hield, het kind dat ze van hem verwachtte en de strijd die ze samen met hem voerde.
Boris is teruggekeerd naar Europa 'om voor zichzelf orde op zaken te stellen'. Of, zoals Imilla bitter zegt om petities te ondertekenen, de Rechten van de Mens te verdedigen en uit de mode geraakte kleren naar het Ro-de Kruis te brengen. Om een mooi huis te kopen en moeilijke boeken te schrijven. Kortom, om een echte linkse intellectueel te worden'.
Ook Imilla, gehavend en voor het leven getekend, komt naar Europa en betrekt Boris nog eenmaal in een hartstochtelijke en vreselijke wraakoefening.

De sneeuw brandt werd in 1977 met de Prix Femina bekroond. Eerder verscheen van Regis Debray de
roman De buitenstaander.