J .H.W. Leliman (1878-1921) is de architect die in 1912 voor het eerst het idee voor een architectuurmuseum lanceerde. Leliman, die reeds op 41-jarige leeftijd overleed, was gedurende zijn korte carrière buitengewoon actief, zowel als architect als op cultureel en maatschappelijk terrein. Zijn gebouwde oeuvre telt een kleine tweehonderd werken. Daarnaast schreef hij een aantal boeken en honderden artikelen. Hij was oprichter van de Bond Heemschut, bestuurslid van de ANWB (voor welke instelling hij onder andere de bekende `paddestoel’ ontwierp), richtte toen zijn pleidooi voor een architectuurmuseum niet onmiddellijk tot resultaat leidde een Instituut voor Bouwkunst op en redigeerde gedurende het grootste deel van zijn carriëre een eigen architectuurtijdschrift. In zijn architectonische werk ligt het zwaartepunt op de woningarchitectuur. Hij ontwierp vele tientallen villa’s en stadswoonhuizen. Tegelijkertijd was Leliman een van de pioniers op het gebied van de volkshuisvesting. Leliman was een maatschappelijk bewogen, maar ook een zeer praktisch ingesteld man, die als ontwerper wars van monumentaliteit en effectbejag was en voor iedereen naar het maximaal haalbare wooncomfort streefde. 0ok in zijn eerdergenoemde activiteiten streefde hij naar een vermaatschappelijking van de architectuurpraktijk. Met zijn tijdschrift De Bouwwereld en het Instituut voor Bouwkunst richtte hij zich niet alleen tot de vakgenoten, maar tot een breed publiek van belangstellenden. Architectuur diende voor hem altijd bij te dragen tot een groter geheel, de kwaliteit van de totale omgeving. De omgeving die hij met Heemschut tegen aantasting wilde beschermen en met de ANWB voor iedereen toegankelijk wilde maken.