Als gevolg van aanhoudende immigratie is Nederland een multi-culturele samenleving geworden. De culturele gebruiken die door immigranten zijn meegenomen en in Nederland worden voortgezet, leveren soms strafbare feiten naar Nederlands recht op.

We kunnen hierbij denken aan in de media vaak berichte gedragingen als eerwraak en meisjesbesnijdenis. Deze zogenoemde culturele delicten dagen het hier te lande geldende strafrecht op grondslagenniveau uit. De centrale vraag die in dit boek wordt beantwoord is in hoeverre het op de democratische rechtsstaat gebaseerde strafrecht ruimte kan bieden voor allochtone justitiabelen om met succes hun culturele achtergrond in het strafrecht in te roepen. Het antwoord op deze vraag wordt vanuit rechts-en politiek filosofische, rechtstheoretische, en wijgerig-antropologische invalshoeken ontwikeld en ten behoeve van het strafrecht uitgewerkt. het onderzoek beperkt zich daarbij tot enkele leerstukken van materieel strafrecht waar, gelet op de stand van zaken in de jurisprudentie en doctrine, de uitdaging met de culturele achtergrond van allochtone justitiabelen het sterkst is, namelijk wederrechtelijkheid en schuld. Aan de hand van een analyse van het de betekenis van beide leerstukken wordt getracht inzicht te geven in de ruimte, maar ook de grenzen van culturele diversiteit in het strafrecht.

Het boek is geschreven voor (rechts)wetenschappers die zich met de problematiek van de multiculturele samenleving en het strafrecht bezighouden, maar ook voor hen die met culturele delicten in de rechtspraktijk worden geconfronteerd.