Hans Bronstein (eindexamenkandidaat op het VWO) en Martha Lepschitz (studente) kennen elkaar ongeveer twee jaar. Ze zijn erg verliefd op elkaar en proberen elkaar dan ook zo vaak mogelijk te zien. Dit gebeurt vaak in het huisje in de bossen waarvan Hans zijn vader eigenaar van is. Omdat Hans zijn vader niet mag weten dat er iets is tussen die twee, moeten ze elkaar stiekem ontmoeten. Hans heeft een loper en kan daarmee dus onopgemerkt samen met Martha in dat huisje zijn. Op een bepaalde dag gaat Hans in zin eentje naar dit huis, omdat Martha later zou komen, eenmaal daar aangekomen is hij getuige van een vreselijke daad die zijn gehele leven dusdanig zou veranderen dat hij nooit meer hetzelfde zal kunnen zijn. Hans ontdekt namelijk dat zijn vader samen met nog twee andere vrienden, Erik Rotstein en Gordon Kwart, een man gevangen houdt die vroeger opzichter bij de KZ-lager Neuengamme was. Dit is voor Hans erg schrikken, want zijn vader is een geboren jood en weet dus hoe het is om gevangen te zitten. De man is mishandeld, wordt vaak verhoord en wordt niet zelden geslagen. Hans vraagt zich af of zijn vader die ooit zo slim was, van slachtoffer in dader veranderd? Hans verteld niks hierover tegen Martha, maar hij is er nog vaak mee bezig, ook tijdens het bidden. Hans vraagt zich af wat ze met de gevangene willen doen, en waarom ze hem niet over geven aan de Duitse justitie. Het ‘voorval’ met zijn vader maakt Hans onzekerder als hij in de buurt is van zijn vader. Bij het zwemexamen, vlak voor het eindexamen, wordt Hans zonder reden agressief tegen over een jongen. Het wordt hem vergeven mede omdat hij een Jood is, en dat ergert Hans alleen maar meer. Het doet hem pijn als hij als slachtoffer wordt beschouwd. Nu hij niet meer weet wat te doen, besluit hij om bij zijn zus Elle op bezoek te gaan, zij zit sinds de Tweede Wereldoorlog in een huis voor geestesgestoorden. Hij vertelt haar wat hij ontdekt heeft, maar zoals te verwachten, kan zij hem niet verder helpen. Hij besluit dan maar om de discussie aan te gaan met zijn vader, maar deze loopt op niks uit. Zijn vader wil het recht zelf in de hand nemen omdat hij de Duitse justitie niet vertrouwd en de mensen in zijn land veracht. Hans begrijpt zijn vader niet, maar wil hem niet in de weg lopen en besluit daarom hem niet aan te geven bij de politie. Op zijn laatste examendag gaat Hans op bezoek bij de gevangene. Hans bedenkt zichzelf dat de gevangene waarschijnlijk liever zit waar hij nu zit dan dat hij naar de politie zo moeten. Hans komt erachter dat de gevangene Arnold Heppner heet. Kwart had ontdekt dat Heppner een onderopziener geweest was tijdens de oorlog, maar had hem zelf nooit eerder gezien. Hans schrikt van de lucht in de kamer en verstijfd bij het horen van het feit dat zijn vader de meest gewelddadigste is. Heppner belooft Hans veel geld in ruil voor hem bevrijden, Hans gaat niet op het aanbod in. Hans raakt steeds meer in strijd met zijn omgeving. Hij verzwijgt nog steeds alles voor Martha, en ook heeft hij nog behoorlijk zijn twijfels over het feit dat zij een bepaalde filmrol heeft aangenomen. En de vriendschap tussen zijn vader en hem wordt alleen maar slechter en slechter. Zijn vader verteld hem telkens dat hij de zaak met de gevangene verkeerd ziet, maar Hans blijft bij zijn standpunt en zegt dat de hele zaak afgehandeld zou moeten worden door justitie.

Hans komt op het idee om zijn vader een dreigingsbrief te sturen en daarin te eisen om de vrijlating van de gevangene, maar komt later toch op dit idee terug. Hij en Martha krijgen steeds vaker ruzie. Ze zien beiden het huis als een teken van hun liefde en Martha vraagt zich steeds meer af waarom ze er nooit meer komen. Op een avond worden Hans en zijn vader door Kwart uitgenodigd voor een eetentje. Kwart wil Hans uitleggen waarom ze die ontvoering doen, maar de vader van Hans ziet al snel in dat dit zinloos is. Hans krijgt tijdens het gesprek pijnlijke opmerkingen van zijn vader te horen. Hans krijgt dan een teleurstellende brief van Elle (zijn zus), waarin zij verteld dat hij hun vader met rust moet laten. Hans verdenkt zijn vader ervan zijn zus te hebben omgepraat. Hans besluit dan toch maar om zijn vriendin te steunen en naar de filmstudio te gaan. Hij heeft zo’n hekel aan de rol omdat Martha de rol van een Jood speelt en er nog voor betaald krijt ook. Het gaat al lang niet meer goed tussen Hans en zijn vader en hij is daar nogal van ondersteboven. De enige manier om zijn problemen te vergeten is een liefdesavontuur op de boot van Martha d’r oom. Op een avond overhoort Hans toevallig de drie ontvoerders praten. Het gaat over de tijd waarin ze gevangen zaten. Hans heeft zijn vader nog nooit zo eg gehaat als nu. Hij vraagt zijn zus om advies, maar zij wil er niet meer over praten. Na een laatste brief van zijn zus komt Hans eindelijk op een oplossing. Hij plant de bevrijding van de gevangene voor, en hoop took zijn vader hiermee van zijn oorlogstrauma af te helpen. Hans koopt twee vijlen en rijdt ’s avonds naar het huis in de bossen. De gevangene heeft een wond in zijn gezicht. Op het moment dat Hans de handboeien wil doorvijlen ziet hij zijn vader liggen, stil, onbeweeglijk. Hij is dood. Later blijkt dit te zijn gekomen door een hartinfarct. Hans pakt de sleutels uit zijn vaders tas en bevrijdt hiermee de gevangene.