p. [5]: [Proloog:] Dit is de zomerdagdroom van een zich diep ongelukkig voelend jongetje. Neem hem niet kwalijk dat zijn droom naar iets ver en onbereikbaars voerde, het zou ook u kunnen overkomen als u in het leven had moeten missen wat het leven anderen schenken kon. Dromen vergoeden véél, ik hoop dat ook u ergens een leemte ermee opvullen kunt. En wat ik vragen wou: als u aan het slot van deze wondervolle droom komt, laat u dan niet omspoelen door al te groot verdriet. Droom liever verder.

Achterplat: Men zegt dat Boon braver, ouder, milder is geworden. 'Dat is helemaal niet waar,' reageerde Boontje zelf in Het Parool. 'Ik word soms eens moe. Dat is echt. Als je ouder wordt dan ben je rapper moe. Als iedereen toch denkt: die is braaf geworden, die durft niets meer - ik durf wel, waarom zou ik niet durven. Ik sta van mijn vijftiende op de barricaden, ik ben nu zestig. Je kan van mij toch niet verlangen dat ik vijftig jaar lang boven op die barricaden blijf staan.'
Ook buiten de grenzen vormt zich een reputatie rond zijn werk. Naar aanleiding van de vertaling van De Kapellekensbaan - Chapel road - noteerde de Times Literary Supplement: Deze roman van een kandidaat voor de Nobelprijs is controversieel geweest zoals alleen boeken die hun tijd voor zijn dat kunnen. En ook nu experimenteel schrijven normaal is, heeft dit boek niets van zijn frisheid en vitaliteit verloren.

In Zomerdagdroom beschrijft Louis Paul Boon het nirwana van een diep ongelukkig jongetje. Het kind maakt een moeilijke, pijnlijke, jeugd door, in een droefgeestige omgeving. Tot hem op zekere dag een droomoord met park en tuinen wordt toebedeeld, waar hem als dienaar de merkwaardige Bocheltje wacht, die een rode aapjeskont toont. Onze kleine held is opeens De Prins en hij mag over een heerlijk rijk regeren, waar het vrouwelijk element niet ontbreekt: de machtige zigeunerin - Madam - en haar vijf dochters: de driejarige Mallootje, de vijfjarige Lolletje, de zevenjarige Kadootje, de negenjarige Bedsa en de elfjarige Wonder. Na een werkelijk bevrijdende inwijding in de liefde verrimpelt alles en een zilte traan rolt over zijn haast als van een aapje gerimpelde wangen. Sprookje, parabel, droom, biedt dit boek een verfijnd-zinnelijke romantisering."