Door ontwatering, ruilverkaveling, wegaanleg, stadsuitbreiding en door toepassing van moderne landbouwmethoden zijn flora en fauna in ons land sterk achteruitgegaan. Veel oppervlak aan natuurgebied en woeste grond is verloren gegaan. Daarnaast zijn ook veel lijnelementen verdwenen. En juist deze linten in het cultuurlandschap hebben voor veel planten en dieren een belangrijke functie. Houtwallen, wegbermen, spoordijken en slootkanten dienen als verblijfplaats, schuilplaats en verbindingsweg. Door het verdwijnen en door de vermindering van kwaliteit van deze verbindende elementen komen geschikte leefgebieden van planten en dieren los van elkaar te liggen. Bovendien heeft uitbreiding van nieuwe barrières, als wegen en waterlopen en intensief gebruik van cultuurland, versnippering van de ruimte en achteruitgang van het leefgebied van planten en dieren tot gevolg.
In steeds bredere kring onderkent men de grote waarde van lijnvormige elementen in het agrarisch cultuurlandschap. Het besef breekt door dat deze linten vanuit het ecologisch, landschapsecologisch, cultuurhistorisch en visueelruimtelijk gezichtspunt van grote betekenis zijn en zowel nationaal als op lager bestuursniveau richt men het beleid meer en meer op behoud, herstel en ontwikkeling van de kwaliteit ervan.
'Linten in het landschap' handelt over de betekenis van deze elementen maar ook over de mogelijkheid om hun functie tot z'n recht te laten komen. Het boek schetst globaal de wordingsgeschiedenis van ons landschap en zijn hedendaagse ontwikkeling, en verdiept zich in het scheppen van nieuwe uitgangsposities voor de levende natuur.