Prof.dr. Dorothee Sölle, Köln 1929 - Köln 2003.
Studierte Philosophie, Theologie und Literaturwissenschaften.
In 1972 habilitierte sie sich an der Universität Köln.
Von 1975 bis 1987 Professorin am Union Theological Seminary in New York.

'Waarom moeten wij lijden? Is het mogelijk, aan de pijn een zin te geven? Kan men, moet men uit lijden leren, zoals de antieke en de joods-christelijke traditie aanbevelen? Is lijden een van de waarden die in onze cultuur verloochend worden? Is de afscherming tegen het lijden elke prijs waard? Moet men zichzelf en anderen toewensen een pijnloos leven te leiden? Een leven dat harmonisch in een pijnloze dood wegsterft?
Is het mogelijk de diverse vormen van pijn in een levenslag leerproces te integreren? En hoe onderscheidt een lijden, dat blind en doof maakt, dat ons verminkt achterlaat, zich van een lijden, dat voor ons produktief wordt?
De christelijke traditie bracht lijden en leren met elkaar in verband met de aansporing dat ieder zijn kruis op zich moest nemen. De bijbel spreekt van God als 'hij die het leven bemint'. Vanuit deze oneindig positieve instelling tegenover het bestaan heeft Jezus van Nazareth geleefd. Hij heeft de verachte en uitgestoten mensen, die genegeerd werden of die men dwong zichzelf te negeren, positief benaderd en zich hun lot aangetrokken. Zijn ja-zeggen tegen het leven, ook tegen het zieke, beschadigde, zwakke leven, is bepalend voor het christelijk denken over het lijden. (...).
Vanuit deze gedachtengang heeft dr. Sölle een betoog opgebouwd dat de diepste motieven van ons handelen naar de oppervlakte brengt. (...)'.