Illustratie op de omslag: Hergé
Bevat een index

Conditie van het boek: gebruikelijke veroudering en iets omgekrulde bovenzijde van de omslag

In de reeks autobiografische geschriften van Eric de Kuyper is De hoed van tante Jeannot het tweede deel.
In deze serie verscheen ook:
Aan zee. Taferelen uit de kinderjaren (1988)
Mowgli's tranen (1990)
Grand hotel Solitude. Taferelen uit de adolescentiejaren (1990)

Eric de Kuyper (1942) is een Belgisch filmregisseur, filmtheoreticus en schrijver.
Van jongs af aan was De Kuyper gepassioneerd door de wereld van de film, het ballet en de opera.

In 1966 rondde hij succesvol een studie af aan het HRITCS, het Hoger Rijksinstituut voor Toneel- en Cultuurspreiding (het huidige RITCS). Tussen 1965 en 1977 werkte hij voor de toenmalige BRT als verantwoordelijke voor de filmaankopen. Hij had er ook een programma De andere film waarin hij het accent legde op de experimentele film.
In de jaren zeventig studeerde hij in Parijs, onder meer bij filosoof en semioticus Roland Barthes en bij linguïst en semioticus Algirdas Greimas. Hij heeft als docent filmtheorie aan de Katholieke Universiteit Nijmegen lesgegeven tussen 1977 en 1986.
In de jaren tachtig regisseerde hij vier films. De eerste, Casta diva, ontleende zijn titel aan een aria van Vincenzo Bellini.
Filmische hartstochten is een studie van 1984 waarin hij de liefde in de Hollywoodfilm onder de loep neemt. Met het sterk autobiografische Aan zee debuteerde hij in 1988 als literair auteur. Dit werk werd gevolgd door een reeks elkaar vlug opvolgende boeken die voornamelijk op zijn Brusselse jeugd en op zijn talrijke verblijven bij en met familie in Oostende gebaseerd zijn. Ze geven hem een eigen plaats in de Nederlandstalige literatuur. (bron: Wikipedia)