Samenvatting:
Het leven van Lilli Jahn is kenmerkend voor de Duits-joodse geschiedenis in de eerste helft van de twintigste eeuw. Lilli, afkomstig uit een welvarende joodse handelsfamilie, studeert medicijnen en trouwt met de protestantse arts Ernst Jahn. Samen krijgen ze vijf kinderen. Ze werken allebei als arts, totdat de nazi-dictatuur hun leven ingrijpend verandert. De kloof tussen Duitsers en joden loopt dwars door de familie. Ernst Jahn geeft toe aan de druk van de heersende ideologie en besluit zijn gezin te verlaten. Hij laat zich van Lilli scheiden, waarna zij in 1943 naar een werkkamp wordt gedeporteerd. Daar begint een intensieve correspondentie met de kinderen, die nu voor zichzelf moeten zorgen. Vlak voordat Lilli Jahn uiteindelijk naar Auschwitz wordt gedeporteerd, lukt het haar de brieven van haar kinderen via een bewaakster in veiligheid te brengen.
Na de dood van Gerhard - minister van Justitie in het kabinet van Willy Brandt - in 1998 vond de familie de complete briefwisseling in diens nalatenschap. Zijn neef Martin Doerry rangschikte ze, voorzag ze van commentaar en, waar nodig, van verhelderende achtergrondinformatie. Tezamen vormen deze brieven een authentieke en indrukwekkende getuigenis.
Mijn gewonde hart vertelt over de dramatische lotgevallen van een Duits-joods gezin dat door de nazi-dictatuur uiteen wordt gerukt. Dankzij hun briefwisseling blijven de vijf kinderen diep verbonden met hun moeder Lilli Jahn, die uiteindelijk in Auschwitz omkomt. Deze briefwisseling, die als door een wonder bewaard is gebleven, vormt een authentieke en indrukwekkende getuigenis van menselijkheid in een onmenselijke tijd.
'Vergelijkbaar met het dagboek van Anne Frank. Een grote ontdekking, een schokkend document over een persoonlijk drama te midden van een politiek drama.' - Frankfurter Allgemeine Zeitung
'Doerry's unieke, schokkende boek bestaat voor een groot deel uit authentieke brieven die decennialang bewaard zijn gebleven. De spontaniteit waarmee het leven van de kinderen van deze Duits-joodse familie tijdens de laatste oorlogsjaren beschreven wordt, is ongelooflijk ontroerend.
'Met de brieven van Lilli Jahn en haar kinderen is een getuigenis boven water gekomen die aangrijpend is als geen andere. Men hoeft geen profeet te zijn om te kunnen voorspellen dat dit boek in de holocaust-literatuur een belangrijke plaats zal innemen.