Olaf de Landell wil zijn zeventigste verjaardag niet in Nederland vieren. Hij besluit te proberen deze dag op heerlijke wijze door te brengen in zijn geboorteplaats Cirebon, op Java. Twee goede vrienden, Jos Brink en Frank Sanders, hebben al dikwijls gezegd Indonesië te willen bezoeken met Olaf, omdat hij er zoveel van af weet. Het toeval wil dat zij tussen het einde van de ene musical en de besprekingen voor de volgende, negentien dagen vrij kunnen maken. Zo valt de beslissing.

Met kleurige pen beschrijft Olaf de Landell, vol begrip voor zijn geliefde Indonesiërs, maar ook met open oog voor malle details, hoe deze reis zich ontplooit tot een bonte les in levenswijsheid. Wie beleeft er in zo korte tijd zulke uiteenlopende avonturen? Ze bezoeken Jakarta: oude gebouwen en musea. Bandung, de elegante stad. Het oerwoud op de Tankuban Prahu. De Kratons van Yogyakarta en Solo. Zij bezichtigen de Borubudur en het Prambanan-complex, de koningsgraven van Imogiri en de zeer oude, mystieke vruchtbaarheidstempel van Candi Sukuh. Langs Semarang gaat de tocht zo naar het einddoel: Cirebon. Langzaam dringt tot de schrijver door dat hier zijn gouden navelstreng ligt: de band van traditie en geloof, van bijgeloof en wonderlijk-tedere zeden, die hem bindt aan deze bodem.

De gouden navelstreng, het persoonlijk reisverslag van een geliefd auteur, is onder andere geïllustreerd met 60 kleurenfoto's van Jos Brink.