De lesstof georganiseerdin weekblokken met het gekozen thema als uitgangspunt. Daarbij veel bijz. tekeningen in zw/witrote verdiensten van zuster Hugolina van Leeuwen
In bijna elke onderwijscongregatie van broeders, fraters en zusters profileren en bekwamen zich bepaalde leerkrachten of docenten in het schrijven van onderwijsmethoden zowel voor het basis- als voortgezet onderwijs. Binnen de congregatie van de Zusters van Liefde van Schijndel is het zuster Hugolina van Leeuwen [1893-1969] geweest, die een landelijke methodiek heeft uitgewerkt ten behoeve van het industrie- en huishoudonderwijs. Rond 1947 is er een belangrijke innovatie [= vernieuwing] waar te nemen in het katholiek huishoudonderwijs. Puur op basis van haar rijke praktijkervaring, ontwerpt zuster Hugolina een leerplan en onderwijsmethode voor het zevende en achtste leerjaar, een soort ‘kopklas’ van het lager onderwijs [bekend als VGLO], en de primaire opleiding op industrie- en huishoudscholen. Haar inspiratiebron zijn de ideeën van de Amerikaanse Helen Parkhurst [1887-1973] die het bekende Daltonsysteem introduceerde. De belangrijkste basisprincipes zijn daarbij vrijheid, verantwoordelijkheid, zelfstandigheid en samenwerking. Dat zegt iets over het onderwijsvernieuwend denken van deze zuster. Door het college van onderwijsinspecteurs wordt ze uitgenodigd haar methodiek te komen ontvouwen. Ze noemt haar methode ‘Zelf Doen’ en neemt het katholieke huisgezin als uitgangspunt. In haar inleiding schrijft ze: “Bijna alle meisjes zijn toekomstige huismoeders. De leerstof is zodanig gekozen, dat het meisje door de kennis die haar wordt bijgebracht, grote belangstelling krijgt voor de taak, die haar later in het katholieke gezin wacht. En opdat zij beter en met meer vrucht deze levenstaak zou kunnen volbrengen, willen we trachten de meisjes als door en door katholieke vrouwen haar intrede te laten doen in de maatschappij, overtuigd dat een diepgodsdienstige vrouw van een dergelijk grote betekenis is voor de samenleving”.
De methode wordt algemeen gezien als een prima didactische bijdrage aan het huishoudonderwijs, maar het bestaande ‘rollenpatroon’ gericht op de moederlijke taak van meisjes, werd er niet in doorbroken, terwijl zich binnen de maatschappij toch wel ontwikkelingen begonnen af te tekenen die vraagtekens plaatsten bij de erg katholieke basisprincipes en het voor-oorlogse beeld van ‘moeder de vrouw’. De methode vindt in den lande behoorlijk wat aftrek en geniet algemene bekendheid.