Translated from German by Heinz Norden
Comments and notes by H. Pauwels and G. Lemmens, assisted by Monique Gierts and Anne-Marie Hess
With Index of Places

Conditie: wat vlekjes op de zijkant, omslag vertoont wat stootplekjes, restant van een sticker op de achterkant.

This new edition of Friedländer's work 'Die Altniederländische Malerei' is based on the following principles:
Friedländer's text stands unchanged in this english translation.
The catalogues are brought up-to-date, especially in respect of the location of the paintings.
The total of 1260 illustrations in the original edition has been brought up to more than 3600.
The original German edition 'Die Altniederländische Malerei' was published between 1924 and 1937 by Paul Cassirer, Berlin (Vol. I-XI) and A.W. Sijthoff, Leyden (Vol. XII-XIV)

Early Netherlandish Painting (German: Die altniederländische Malerei) is a pioneering 14-volume series of illustrated books by the German art historian Max Jakob Friedländer (1867–1958). The first volume was published in 1924, and the series ran until 1937. It was the first comprehensive modern art-historical survey of Early Netherlandish painting, a term often used in art history to describe artists of the Low Countries during the 15th- and 16th-century Northern Renaissance.
Friedländer developed an interest in northern art of the period while director of the Kaiser-Friedrich-Museum in the late 1920s and early 1930s. The collection included a large selection of Flemish paintings, including Jan van Eyck's Madonna in the Church, Rogier van der Weyden's Miraflores Altarpiece and Altar of Saint John, and Hugo van der Goes' Adoration of the Maji. Friedländer was struck by the lack of biographical detail on even the most accomplished of the artists, some of whom were still identified by notnames, the sometimes poorly supported attributions, and general historical neglect.
The book focuses on establishing biographical details for the painters, attributing individual works, and detailing their major stylistic themes and techniques. The undertaking was extremely difficult, given the scant historical record of even the most significant artists.
The series was a major influence on Erwin Panofsky's equally seminal Early Netherlandish Painting, which expanded on Friedländer's biographical and stylistic analysis to focus on iconography and historical context.

Jan van Scorel (Schoorl,1495 - Utrecht 1562) was een Noord-Nederlands schilder en tekenaar. Hij wordt beschouwd als een belangrijk vertegenwoordiger van de renaissance in de Lage Landen. In 1518 begon Jan van Scorel aan een lange reis, die hem eerst door Duitsland voerde. In Neurenberg ontmoette hij Albrecht Dürer, die een grote invloed op hem uitoefende. Deze invloed is merkbaar in het eerste grote werk van Jan van Scorel dat bewaard is gebleven, het Obervellach-triptiek uit 1519 (Obervellach, Sankt Martin), dat ontstond tijdens zijn reis door Oostenrijk. Jan van Scorel trok vervolgens via Venetië over zee naar het "Heilige Land" (Palestina), waar hij Bethlehem en Jeruzalem aandeed. Volgens Van Mander heeft hij zijn indrukken van deze reis vastgelegd in een schetsboek dat echter niet bewaard is gebleven. Terug in Italië hield hij zich weer in Venetië op, waar hij de invloed van Giorgione onderging.
In 1522 werd hij door de uit Utrecht afkomstige paus Adrianus VI benoemd tot opzichter van de pauselijke kunstcollecties in het Belvédère in Rome, als opvolger van Rafael. Hij woonde in de pauselijke appartementen en had volop gelegenheid de antieke beeldhouwwerken en de Italiaanse renaissancekunst van Rafaël en Michelangelo grondig te bestuderen. Hij schilderde in deze tijd twee portretten van de paus.
Na de dood van Adrianus VI in 1523 keerde Jan van Scorel naar Utrecht terug. Hij baarde opzien met zijn Italiaans geïnspireerde kunst en kreeg spoedig opdrachten, onder meer van Domdeken Herman van Lochorst, die tot de vriendenkring van Adrianus VI had behoord. Voor hem schilderde Jan van Scorel in 1526-1527 het zogenaamde Lochorst-triptiek, dat oorspronkelijk in de Domkerk stond opgesteld, en dat zich thans in het Centraal Museum in Utrecht bevindt.
In 1527 week hij wegens politieke onlusten uit naar Haarlem, waar hij nieuwe begunstigers vond en waar hij Maarten van Heemskerck opleidde. Jan van Scorel trad toe tot de Haarlemse Jeruzalembroederschap, waarvoor hij enkele portretseries vervaardigde. Het stuk geldt als een van de eerste groepsportretten in de Nederlandse schilderkunst.
Terug in Utrecht (1530) zette hij een grote werkplaats op, waar Anthonie Mor tot zijn leerlingen behoorde.

Pieter Coecke van Aelst (Aalst, 1502 - Brussel,1550) was een Vlaams schilder, beeldhouwer (van de reus Druon Antigoon voor de Antwerpse ommegang), prentkunstenaar, architect, auteur, ontwerper van goudsmeedwerk en tekenaar. Ook ontwierp hij wandtapijten en werkte hij met gebrandschilderd glas.
Hij was waarschijnlijk van 1517 tot 1521 leerling van Bernard van Orley in Brussel. Pieter Coecke maakte midden jaren 20 een reis naar Italië, waar hij kennis maakte met de Italiaanse renaissancekunst. Na 1521 heeft hij gewerkt in het atelier van Jan van Dornicke (mogelijk dezelfde schilder als de Meester van 1518) in Antwerpen, waarna hij diens dochter Anna van Doornicke trouwde.
Na de dood van zijn vrouw hertrouwde hij in 1537 met Mayken Verhulst uit Mechelen.
Coecke zette in 1544 een tweede atelier op in Brussel; daar maakte hij onder andere zijn zeer grote kartons voor de wandtapijten die in Brusselse ateliers werden uitgevoerd.Een van die kartons is bewaard gebleven en recent helemaal gerestaureerd en is nu te bezichtigen in het Broodhuis op de Oude Markt in Brussel. Pieter Brueghel de Oude was zijn leerling van 1545 tot 1550 en trouwde in 1563 Pieter Coeckes dochter Mayken.
Er is ook verondersteld dat de hand van Brueghel - die zich in eerste instantie voornamelijk als landschapskunstenaar ontwikkelde - terug te vinden zou kunnen zijn in de geschilderde landschappen in de achtergronden van werken van zijn leermeester of achterkanten van zijpanelen van triptieken. Andere leerlingen waren Willem Key, Nicolas de Neufchâtel, en zijn eigen zonen Pieter II, Michiel en Pauwels.
Coecke heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan het verspreiden van de renaissance naar het Noorden met zijn werken, maar ook door zijn boeken. Hij vertaalde Sebastiano Serlio's Libri d'architettura dat in 1539 werd gepubliceerd zowel in het Nederlands als in het Frans. Hans Vredeman de Vries fungeerde als zijn heraut.

Max Jakob Friedländer (1867 in Berlin – 1958 in Amsterdam) was a German museum curator and art historian. He was a specialist in Early Netherlandish painting and the Northern Renaissance, who volunteered at the Kupferstichkabinett Berlin in 1891 under Friedrich Lippmann. On Lippmann's recommendation, Wilhelm von Bode took him on as his assistant in 1896 for the paintings division. He was appointed deputy director of the Kaiser Friedrich Museum (then containing the Berlin State Museums' old master paintings and sculpture) under Bode in 1904 and became director himself from 1924 to 1932, working on his history From Van Eyck to Bruegel and the 14-volume (printed in 16, with supplements) survey Early Netherlandish Painting. In 1933 he was dismissed as a "non-Aryan" and in 1939 had to move to Amsterdam as a result of being a Jew. He attained the rank and title of geheimrat (privy councillor) under the German Empire. He also donated several works to the collection and worked in the art trade as an advisor, to Hermann Göring among others.
He invented the style term Antwerp Mannerism, and created many of the notnames for undocumented artists in this style, and others of the period.
(bron: Wikipedia)

Volumes Early Netherlandish Painting:
I. The van Eycks - Petrus Christus
II. Rogier van der Weyden and the Master of Flémalle
III. Dieric Bouts and Joos van Gent
IV. Hugo van der Goes
V. Geertgen tot Sint Jans and Jerome Bosch
VI. Memlinc and Gerard David
VII. Quentin Massys
VIII. Jan Gossart and Bernard van Orley
IX. Joos van Cleve, Jan Provost, Joachim Patenier
X. Lucas van Leyden and other Dutch Masters of the Time
XI. The Antwerp Mannerists, Adriaen Ysenbrant
XII. Jan van Scorel and Pieter Coeck van Aelst
XIII. Antonis Mor and his Contemporaries
XIV. Pieter Bruegel. General Index

Meester van de Magdalenalegende - Jehan Bellegambe - Dirk Vellert - Marinus van Reymerswale - Jan van Hemessen