In De vloek hebben drogbeelden, hersen schimmen en obsessies een doorslaggevende betekenis in de levens van de hoofdpersonen.Een ex-bokser valt ten prooi aan achtervolgingswanen, terwijl hij gekluisterd ligt aan een ziekenhuisbed. Een palingstroper ziet uit het water het monster opduiken dat zijn vrouw en zwager in zijn geest hebben gebaard. Een priester is gefascineerd door het kwaad, maar raakt verlamd wanneer hij er daadwerkelijk mee wordt geconfronteerd. En al deze verhalen lijken opgevist uit een geheimzinnige koffer die de schrijver in zijn jeugd heeft gevonden in een kruipruimte: een doos van Pandora?Hans Dekkers ontvouwt een waaier van zeer uiteenlopende, beklemmende werelden.Hans Dekkers (1954) debuteerde in 1994 met de roman Begrafenis van de sardine. Hij publiceerde in 1997 de roman Black-out bij De Bezige Bij. Verhalen en essays verschenen in literaire tijdschriften als De Revisor, Maatstaf, Optima en Bzzletin.Over De vloek:?Het schrijverschap van Hans Dekkers ontwikkelt zich zoals het in veel van zijn verhalen toegaat: verrassend en veelzijdig. (...) Soms doen zijn verhalen me denken aan het absurdisme van de vroege Hermans, soms aan het schokkende realisme van de jonge Wolkers, maar in de eerste plaats is hier een schrijver aan het woord die verhalen weet te vertellen die door stijl en inhoud van begin tot eind boeien.? ? Frans de Rover, Vrij Nederland?Groot literair talent. (...) Het zijn allemaal meesterlijke, korte prozastukken die op een heel gevoelige manier de betrekkelijkheid van ons bestaan verbeelden. Prachtig om te lezen.? ? Ingrid Hoogervorst, De Telegraaf?De vloek van het dwangmatig precies waarnemen, waarmee ook de auteur van deze bundel is behept, is voor een schrijver een zegen. (...) De vloek is een bundel met bijzondere verhalen.? ? Aleid Truijens, De Volkskrant?De vloek is een prachtig boek.? ? Koen Eykhout, De Limburger?Een puntgave stijl die twintig verhalen wordt volgehouden.? ? Sander van Vlerken, De Gelderlander