Een man in de tuin is de dertiende bundel van Rutger Kopland, die verscheen in 2004 en twee drukken beleefde voordat hij in 2006 werd opgenomen in Verzamelde gedichten (derde druk 2010). Het ogenschijnlijk geringe aantal drukken vergeleken bij voorgaande bundels geeft een vertekend beeld, aangezien Koplands immers toenemende populariteit de uitgever noopte tot steeds hogere beginoplagen...

De bundel bevat de volgende gedichten:
Een koraal, Het anatomisch verslag, Wat water achterliet, Eva, zandsteen, twaalfde eeuw, De vraag wie ze is, Geschilderd gezicht, De stem van een cello, De God in mijn hersenen, Zijn brieven, Boomgaard, Mooie gesprekken 1-2, Raveel 1-5, Zelfportret, Sporen, Schrijdende man, Louise, Moeder en zoon, Wo soll ich fliehen hin, De tafel het raam, Narcissen, Venus – Museum Beelden aan Zee, Plek, Kijken, De kunst van doodgaan, Mooie gesprekken 3-4 en afsluitend de cyclus ‘Stroomdal’, die uit elf gedichten bestaat.


ZELFPORTRET

Je ziet een man in de tuin
hij lijkt verzonken in zichzelf

die man ben ik, ik weet het
maar als je lang kijkt naar een foto
van jezelf verval je in gepeins –
wie je bent en wie je bedoelt
als je ik zegt, enzovoort

ik kijk en kijk in dat gezicht
en inderdaad – ben ik dat?

over het ik is veel nagedacht
ook door mij, maar de meningen
lopen nog steeds ver uiteen
ook die van mij – zoals dat gaat
met woorden die niet kunnen
worden begrepen, door niemand

niemand heeft ooit zichzelf gezien
maar het verlangen blijft
naar het onzichtbare ik

je zoekt in wat er van je
overbleef een man in de tuin