In dit boek staan de mensen centraal die de arbeidersbeweging, met name de vrij-socialistische (anarchistische) richting, droegen. Wat bewoog hen? Waren ze losgeslagen, zoals sommige historici menen? Behoorden ze tot de armste groepen, zoals andere hebben geschreven? Wat onder-scheidde hen van de arbeiders die zich aansloten bij de christelijke of de sociaal-democratische arbeidersbeweging? Waardoor
kende een stad als Vlissingen een veel radicaler arbeidersbeweging dan bijvoorbeeld Middelburg?
Op deze vragen gaat Bert Al-tena in. Bij voorkeur komen in zijn verhaal de arbeiders zèlf aan het woord en dan blijkt dat de verklaring voor hun radicalisme niet zozeer bij hen gezocht moet worden. In een bijzonder levendig betoog toont de auteur aan dat de aard van arbeidersbewegingen vooral samenhangt met de aard van de samenleving en (zij het in veel mindere mate) met de ervaringen op de bedrijfsvloer.
Bert Altena plaatst zijn onderwerp in het kader van de maatschappelijke ontwikkeling als geheel. Zo ontstaat een geschiedenis die niet beperkt blijft tot Vlissingen, maar in wezen een b•beeld geeft van opkomst, bloei en ondergang van de anarchistische arbeidersbeweging in Nederland. De aanpak die Altena gekozen heeft, leidt bovendien tot een heel oorspronkelijke visie op de ondergang van de standen-maatschappij, op de verzuiling en de verzorgingsstaat. Daardoor is 'Een broeinest der anarchie' een vernieuwende studie op het gebied der sociale geschiedenis.