Auguste Rodin (Parijs, 12 november 1840 – Meudon, 17 november 1917) was een Frans beeldhouwer.
Rodin werd geboren in Parijs en bracht er een uitermate armoedige jeugd door. Op zijn vijftiende kon hij terecht in de École impériale de dessin, genoemd la Petite École. Zijn eerste leraren waren er Horace Lecoq de Boisbaudran en Jean-Baptiste Carpeaux. Aangemoedigd door zijn leermeesters, trachtte hij tot drie keer toe om toegelaten te worden tot de École des Beaux Arts, maar telkens werd hij door de jury afgewezen. De academische conformisten vonden zijn gepresenteerde ontwerpen te vrijpostig.
Door deze mislukking werd hij echter niet ontmoedigd. Om den brode moest hij gaan werken bij decorateurs, die zijn uitzonderlijke handigheid op prijs stelden. De dood van zijn zuster (1862) bracht hem bij de Frères du Très-Saint-Sacrement. In 1863 ontstond de bronzen zware buste van de superieur Pierre-Julien Eymard, getuigend van een merkwaardige originaliteit door haar krachtdadige uitdrukking.
In 1864 ontmoette Rodin een jonge naaister, Rose Beuret, met wie hij de rest van zijn leven zou delen. In 1870 beeldhouwde hij haar buste en gebruikte haar als model voor heel wat van zijn werken.
De Denker, 1881
In 1864 waagde hij een eerste inzending voor het Salon, maar zijn energieke Homme au nez cassé werd geweigerd. Datzelfde jaar bood hij zijn diensten aan bij de bekende Albert-Ernest Carrier-Belleuse, die hem wel vijf jaar lang een aanvaardbare levenssituatie bezorgde, maar bij wie hij niet verder kwam dan het eindeloos modelleren van nietszeggende beeldjes en decoratiemotieven voor theatergevels of protserige woningen.
In 1870 verbleef hij in Brussel, weer bij Carrier-Belleuse. Hij zou pas in 1878 terugkeren naar Parijs. Het jaar 1875 werd het keerpunt in Rodins leven. Hij reisde naar Italië en daar ontsloten de Renaissance-werken van Michelangelo, zowel in Rome als in Florence, zijn genie. Later zou hij aan Bourdelle schrijven: "Mijn bevrijding van het academisme werd gecreëerd door Michelangelo."
Terug in Brussel gaf hij geestdriftig de vrije loop aan zijn inspiratie en begon zijn lange, vaak polemische strijd tegen de decadente officiële kunst. Een magistrale l'Age d'airain was in 1876 een eerste resultaat. Hij werd aangemoedigd door de bewondering van Rainer Maria Rilke, Stéphane Mallarmé, Octave Mirbeau en Léon Gambetta.
In 1880 kreeg Rodin zijn eerste officiële bestelling. Met deze Porte de l'Enfer werd hij beroemd. Hij werkte meer dan zes jaar aan de meer dan 200 beelden die ervoor bestemd waren. Ook De kus en De Denker, beide geïnspireerd door de Divina Comedia van Dante, behoren tot deze groep.
Zijn Porte de l'Enfer was nog niet afgewerkt, toen hij in 1886 van de stad Calais een nieuwe opdracht kreeg. Hij werkte tot 1888 aan De Burgers van Calais.
In 1889 creëerde hij het monument Victor Hugo en voor Buenos Aires maakte hij in 1895 het monument Président Sarmiento. Intussen maakte hij van 1892 tot 1897 het schandaalverwekkende beeld Balzac, dat zelfs geweigerd werd door de Société des gens de lettres.
Tien jaar lang, tussen 1882 en 1892, beleefde Rodin een tumultueus chaotisch amoureuze verhouding met zijn 24 jaar jongere leerlinge Camille Claudel, de twee jaar oudere zus van de Franse dichter, schrijver en diplomaat Paul Claudel.
Maar reeds sinds 1864 had hij dus een relatie met Rose Beuret. Drie weken voor haar dood trouwde hij haar die zijn levensgezellin was geweest gedurende 53 jaar. Dit was in januari 1917. Tien maanden later stierf Rodin zelf te Meudon, 77 jaar oud.
Rodin gebruikte de natuur om zijn werk er levendig uit te laten zien. Zijn werk valt op door het onregelmatige oppervlak, waarop de lichtval schitteringen veroorzaakt. Deze schitteringen geven het beeld beweeglijkheid.

Dit is niet het effect waarnaar hij streefde. Met deze manier van tentoonstellen probeerde Rodin de stappen van de sculptuur te laten zien. Zoals de schilders hun werk opbouwden uit kleur- en lichtvlekken, zo bouwde Rodin zijn beelden uit klei en brons. Door het zichtbaar worden van het maakproces, wist Rodin het tijdelijke aspect in zijn werk naar voren te laten komen.

Het werk van Rodin, die bevriend was met Claude Monet, Pierre-Auguste Renoir en Stéphane Mallarmé, bereikte ongekende hoogten. Émile-Antoine Bourdelle, Aristide Maillol, Charles Despiau, François Pompon, de Argentijn Sesostris Vitullo, de Duitser Georg Kolbe en de Rus Soudbinine stonden sterk onder zijn invloed.

Naast de ontelbare sculpturen produceerde hij een indrukwekkend aantal vlugge schetsen, tekeningen en al of niet gerehausseerde aquarellen, veelal met een verwarrend erotisme, zodat sommige critici hem “seksueel geobsedeerd” noemden.
(Wikipedia)