Foto met Anne Frank
Hoofdstuk 1 begint met een foto uit de zomer van 1938 waarop we enkele kinderen zien die toen in het Kinderhuisje verbleven, onder wie Anne Frank. Zij zou in dezelfde badkuip hebben kunnen zitten als Steven. Het hoofdstuk beschrijft het voorspel van de Tweede Wereldoorlog, van 1933 (Hitler aan de macht) tot zomer 1938 (vervolging van Joden) en legt uit wie er op de foto te zien zijn. De aanwezigheid van Anne Frank op de foto inspireerde Steven tot het schrijven van een fictieve brief (hoofdstuk 2) van de negenjarige Anne Frank aan haar oudere zus Margot, die toen met hun ouders in Zwitserland zat. Hoofdstuk 3 behandelt uitvoerig de achtergronden van de drie zussen Simonis die in 1918 een huis aan Drift 29 kochten om er een ‘Kinderhuisje’ te beginnen en er later in de tuin van dat huis een nieuw, groter huis op Drift 27 bij lieten bouwen, aangezien de zaken zo goed verliepen dat uitbreiding noodzakelijk werd. De zussen kwamen uit een succesvolle Haagse koopmansfamilie, die in het boek veel aandacht krijgt.

Hans en Popje
Nel en Phine blijven ongetrouwd. Jacqui trouwt in 1910 met haar neef Henri Madlener (1881-1960) en krijgt twee kinderen met hem, Hans (1911-1992) en Ineke (1913-1935), met als bijnaam ‘Popje’. Naast de voordeur van Drift 35 zit een gevelsteen van 2 mei 1921, met de namen Hans en Popje. Het huwelijk tussen Jacqui en Henri, die als kleermaker werkt, houdt niet lang stand: ze scheiden in 1917. Het boek zegt: “Henri heeft een waar timmermansoog; voornamelijk voor andere vrouwen. Het verhaal gaat dat Henri, als specialist in rijkleding, de dames niet de maat hoefde te nemen. Hij keek eens naar ze en knipte dan op het oog de kostuumonderdelen uit het laken.”

In hoofdstuk 4 staat hoe de zussen aan het huis kwamen waarin zij met het Kinderhuisje begonnen. Het huis, aanvankelijk een landhuisje op nr 29, werd aangekocht in 1918 van tandarts-apotheker Elias Stark, die zelf woonde in de er tegenover gelegen villa ‘Hein Duvel’. De zussen kopen er meteen een stuk grond bij, waarop zij in 1921 een groter huis (nr. 27) laten bouwen.

Hoofdstuk 5 heet ‘Phine en Jacqui’. De zaken met het Kinderhuisje gaan zo goed, dat besloten wordt er ook een in Hilversum te beginnen. In 1926 opent Jacqui daar kinderpension ‘Zonneschijn’, dat ze samen met Phine gaat runnen. In deze tijd begint Phine zich steeds meer te interesseren voor alternatieve geneeskunst en zo komt ze in aanraking met de in de aanhef genoemde apotheker Coué. Phine en Jacqui worden ook pleitbezorgsters van de internationale vrouwenvredesbeweging, en raken steeds meer sociaaldemocratisch georiënteerd.

Ineke Madlener krijgt een vriend, de fotograaf Carel Blazer, maar zij overlijdt plotseling op 21-jarige leeftijd. Blazer blijft zijn leven lang bevriend met de familie.

Het volgende hoofdstuk is gewijd aan Nel en haar geadopteerde kind Sidney. Hoewel zij ongetrouwd blijft, adopteert zij een kind, Sidney Woods, van een Engelse vriendin, Lucy Woods, die het kind zelf niet kan opvoeden. Ook het leven van Sidney (1923-1998) wordt uitvoerig beschreven.

Inval 15 november 1943
Hoofdstuk 7 is het verhaal van een inval. In de eerste bezettingsjaren wordt het Kinderhuisje door Phine (die terugkeerde naar Laren) nog voortgezet met kamerverhuur.

In 1943 zijn er ook Joodse onderduikers, wat voor haar extra risicovol was. Uitgelegd wordt dat er bij voorkeur een connectie met de illegaliteit moest bestaan om aan voedsel te komen. “Nu was het bij individuele Larense politieagenten in die dagen een goed gebruik om – bij wijze van naoorlogse ‘levensverzekering’- persoonlijke bescherming te bieden aan enkele Joodse onderduikadressen. Bij gevaar werd er dan door de desbetreffende agent aan het adres gewaarschuwd. De zusters Simonis hadden zo’n contact niet. Alleen al vanwege hun socialistische levenswandel was elk contact voor de Larense gezagsdragers met hen ondenkbaar, laat staan dat een van de Larense dienders hen hulp zou bieden.”

Op 15 november 1943 wordt Phine opgepakt, met vier kleine onderduikertjes, de zusjes Esther (17), Lena (12) en Juliana (10) Zilverberg en Carla Alice Schaap (5). De kinderen worden in 1944 vermoord in Auschwitz, Phine komt in 1945 om in Ravensbrück.

Hoofdstuk 8 is helemaal gewijd aan Henri Madlener en zijn zoon Hans. Hans komt terecht in Zuid-Afrika en vecht mee met de geallieerden in Noord-Afrika. Hij heeft geen contact met zijn vader. Henri is lid geworden van de NSB en schrijft lovende artikelen over ‘het Herrenvolk’.
Edgar en Ella
In hoofdstuk 9 verschijnen Edgar Weinberg en Ella Meijer, de ouders van Steven, in beeld. Het verhaal is eerder verteld in dit Kwartaalbericht (nrs 115, 140, 144 en 146), ook door de aandacht voor het in 2018 verschenen boek De Merken van Steven. Bij een razzia op Bijenstand 1 weet Ella Schöndoff-Meijer te ontsnappen, maar Kurt Schöndorff, Edgar Weinberg, Walter Kattenburg (zie ook artikel over reacties op nummer 156) en zijn vrouw Sophia worden opgepakt. De zoon van Ella en Kurt, Rolf, was elders ondergebracht. Alleen Edgar overleeft Auschwitz. Hij keert na de oorlog terug naar Laren, verwekt een zoon bij Ella (Steven) en trouwt met haar. Ze huren het huis Drift 27 van de dames Simonis.

Hoofdstuk 10 vertelt het verhaal van Steven aan de Drift, met veel citaten uit De Merken.

In hoofdstuk 11 komt de familie De Leeuw aan bod, inmiddels de bewoners van nummer 29, de buren van de Weinbergs.

In Hoofstuk 12 vertelt Steven over de badkuip in huis. “Daar werd ongetwijfeld de kiem gelegd voor de sportduiker die ik later zou worden.”

Het volgende hoofdstuk gaat over de in 1947 afgebrande grote villa ‘Westerengh’ van Gustaaf Hamburger op nr. 25 (waar nu Theodotion zit), speelterrein van Steven. Aandacht wordt ook besteed aan het fusilleren van Dirk Joseph Buis en Alois Cornelis Vlasman (zie ook artikel over Gus van Wielingen in nr. 156) op 11 april 1945, vanwege de daaraan gewijde gedenksteen aan de Drift.