Vertaald uit het Russisch: Marie-Hélène Corréard
Oorspronkelijke druk: 1991
Met bibliografie
Driekwart van de opgenomen Livres d'Heures / getijdenboeken komen uit de collectie van Lenin Bibliotheek, de huidige Russische Staatsbibliotheek.

Tot 1400 werden getijdenboeken vervaardigd in opdracht van vorstenhuizen, de rijke adel en de hoge geestelijkheid. Door de ontwikkeling van de steden en de stijging van de welvaart kon vanaf 1400 ook de rijke burgerij zich een getijdenboek veroorloven, het werd een statussymbool. Door de toegenomen vraag ontstonden de librariërs, een soort uitgeverijen avant la lettre, die de boekproductie reorganiseerden en niet meer alleen in opdracht, maar ook voor de markt werkten. Dit maakte van het getijdenboek ‘de bestseller van de middeleeuwen’.
De handmatige productie van de rijk geïllustreerde handschriften overleefde de ontdekking van de concurrerende, machinale boekdrukkunst nog ruim honderd jaar. Het getijdenboek als manuscript kende, op kunstzinnig gebied, met de Gents-Brugse school zijn hoogtepunt vlak voor het definitief zou verdwijnen

De Russische Staatsbibliotheek (Russisch: Российская государственная библиотека) is de nationale bibliotheek van Rusland. Zij is de grootste bibliotheek van het land en is gevestigd in Moskou.
De bibliotheek werd op 1 juli 1862 opgericht als de Roemjantsev-bibliotheek en was de eerste openbare bibliotheek van Moskou. Het Roemjantsev-museum was onderdeel van de bibliotheek en herbergde de kunstcollectie van graaf Nikolaj Roemjantsev. Wegens ruimtegebrek werd de Roemjantsev-collectie in 1925 verspreid over meerdere musea, een deel van de verzameling werd ondergebracht in het Poesjkinmuseum.
Onder Sovjet-bewind werd de bibliotheek in 1925 hernoemd tot de V.I. Lenin Staatsbibliotheek van de USSR. In 1992 kreeg zij haar huidige naam door een decreet van president Boris Jeltsin.
(bron: Wikipedia)