'Niemand geeft echt om mij.'
'Als het even kan, mijd ik elke confrontatie.'
'Ik doe alles om maar aardig gevonden te worden.'
'Uiteindelijk doe ik het toch nooit goed.'
'Soms wil ik de boel gewoon kort en klein slaan.'
Heftige emoties en nare gedachten kunnen ons leven beheersen als we niet weten waar ze vandaan komen, wat we ermee aan moeten en hoe we ons ervan kunnen bevrijden. Louter overleven en vermijden, angsten en conflicten zijn het gevolg. Dat is onnodig, omdat veel van deze gevoelens en gedachten berusten op illusies, die we hebben ontwikkeld om pijnlijke gevoelens uit onze kindertijd te verdringen. Hoe nuttig deze onbewuste overlevingsstrategieën ook kunnen zijn voor een kind, voor de volwassene werken ze voornamelijk destructief.
In het vervolg op De herontdekking van het ware zelf schetst Ingeborg Bosch treffend en herkenbaar hoe illusies ons leven moeilijker en pijnlijker maken dan nodig is. Aan de hand van duidelijke voorbeelden legt Bosch uit hoe we dit illusoire lijden een halt toe kunnen roepen. Ze geeft ons de sleutel om te ontsnappen uit de doolhof van soms overweldigende en vaak onbegrepen gevoelens en gedachten, en brengt ons een stap dichter bij emotionele harmonie.

Recensie(s)
Psychologe Bosch (1960) schreef eerder over de door haar ontwikkelde Past Reality Integration therapie, geïnspireerd door Alice Miller en Jean Jenson, De herontdeking van het ware zelf. Onbewuste (kinder)overlevingsstrategieën deelt ze in vijf soorten in: (1) primaire afweer, (2) valse hoop, (3) valse macht, (4) ontkenning van behoeften en (5) angst. Bosch leert cliënten onder andere zelfstandig regressies op te wekken om de eigen afweer te ontmantelen. Op weg naar een onbelast volwassen bewustzijn leert men gedragspatronen en triggerende symbolen te herkennen. In plaats van het maskeren binnen een illusie moet de patiënt de oorspronkelijke pijn echt en fysiek durven voelen in een realiteit die boven de kinderkwetsuur staat. Omkeren dus, niet meer leven in het verleden. (Iets te) veel verhalen van enthousiaste cliënten die ook voldoende financiële middelen moesten hebben, laten zien dat het een lange moeizame weg is ('Nu, 35 sessies later...'). Zelfdestructieve en suïcidale personen vinden er mogelijk een echte doorbraak in. Achterin een test om vast te stellen welke afweervormen men het meest gebruikt. Met bibliografie en register. Het boek is een zelfstandig leesbaar vervolg op 'De herontdekking van het ware zelf' (2000)*.