“Wees welkom, Mathis zonder ouders. Ook wij hebben geen ouders meer,” sprak hij terwijl hij met een wijds gebaar naar al de witte mantels wees. “Wij allen beschouwen de Tempel nu als onze vader moeder. Vanaf nu ben je onze broeder en heb je, samen met ons, dezelfde thuis. Wees welkom in ons midden.”
De Paarse Ruiter, het eerste deel van een romantrilogie, is het opmerkelijke debuut van Peter Geelen (1960, Mol). De auteur is gepassioneerd door de middeleeuwen, meer bepaald door de rol die de Tempelridders in de oosterse en de westerse geschiedenis vervulden. De historische context van dit boek is een trieste werkelijkheid. Het verhaal zelf is fictie.
Mathis, het hoofdpersonage, wordtalsvijfjarigeknaapdooreencisterci ermonnik naar Wolpen gebracht waar Chr en de Calais, de commandeur van het Tempelhuis, zich om bijzondere redenen over hem ontfermt. In de nacht van 13 oktober 1307 worden alle Tempeliers in Frankrijk op bevel van Philips de Schone gearresteerd en in kerkers opgesloten.
De volgende dag krijgt Mathis van Wolpen een erg vreemde opdracht. Hij moet drie oude en vooraanstaande Tempelridders naar een veilig onderkomen begeleiden. Hij vertrekt zonder dat hij afscheid kan nemen van zijn vriend Goran. Die dag betekent voor hem het begin van een boeiende en vaak gevaarlijke zoektocht, vooral naar zijn onbekende ouders en zijn innerlijke ik.
De Paarse Ruiter: een spannend verhaal, knap gestructureerd, sterke karaktertekening.