Blaman vestigde haar naam in 1941 met de roman Vrouw en vriend. Enige jaren later, in november 1948, verscheen Eenzaam avontuur, een compositorisch gelaagde roman die door Simon Vestdijk omschreven werd als een meesterwerk, maar in de reformatorische en katholieke pers grote deining veroorzaakte vanwege de (homo-)erotische passages. Deze opschudding culmineerde in 1949 in het Boekentribunaal, een schijnproces in het Rotterdamse beursgebouw waar Blaman door collega-literatoren werd aangeklaagd op grond van literaire gebreken. Albert Helman vervulde de rol van aanklager. De schrijfster liet hier verstek gaan. Hoewel zij (feitelijk haar roman) uiteindelijk werd vrijgesproken, voelde Blaman zich nog geruime tijd door de affaire beschadigd.

Het commentaar op het erotische aspect bij Blaman is inmiddels geheel verstomd. Over het literaire gehalte blijven de meningen tot op zekere hoogte verdeeld, al wint haar werk weer aan betekenis. Terugkerende kritiek die zich richt op stilistische en compositorische tekortkomingen wordt tegenwoordig als te gemakkelijk bestempeld. Anderzijds viel haar in ruime mate lof ten deel. Zo ontving zij de P.C. Hooft-prijs 1956. Blaman was de eerste auteur die deze prijs ontving voor haar gehele oeuvre. Voor haar derde grote roman, Op leven en dood, werd haar, eveneens in 1956, de Prozaprijs van de gemeente Amsterdam toegekend.

Het oeuvre van Blaman is van relatief bescheiden omvang, ook door haar vroege overlijden. De laatste jaren werden vooral haar verhalen geroemd, maar de herwaardering voor haar romans groeit. Kenmerkend voor de literatuur van Blaman, die invloed van het Franse existentialisme verraadt, is, naast haar eigenzinnige taalgebruik, een psychologische analyse van (erotische) relaties, die volgens haar per definitie ontoereikend zijn. De kern van haar werk ligt in het peilen van de menselijke eenzaamheid. Hiervan doordrongen beschrijft Blaman haar personages met compassie, met hevige intensiteit en diepgaand begrip, al heeft zij tegelijkertijd oog voor het tragikomische aspect van de menselijke worsteling.