Wees onzichtbaar van Murat Isik is een grootse epische roman over de wanhopige strijd van een gezin tegen een tirannieke vader en een prachtige coming of age van een sensitieve jongen die opgroeit in een onveilige wereld, gebaseerd op Murat Isiks eigen jeugd. Maar het is ook een schitterende en kleurrijke ode aan de Bijlmer.

De Bijlmermeer, begin jaren tachtig.
De vijfjarige Turkse Metin komt met zijn ouders en zus naar Nederland. Het gezin gaat in de flat Fleerde wonen. Vader is een werkloze communist die overdag boeken van Marx leest en zich 's avonds bezat met vrienden. Thuis is hij vaak gewelddadig en dan siddert het hele gezin. Metin vreest hem en maakt zich onzichtbaar. Maar langzaam - als de kinderen ouder worden en de moeder emancipeert - groeit het verzet tegen de vader. Ondertussen verandert de Bijlmer ook. Bedoeld als vooruitstrevende wijk verwordt het tot een gevreesd getto met veel criminaliteit en hordes junks.

Op een zondagavond in 1992 boort een Boeing 747 zich in de flat Kruitberg. Tientallen bewoners komen om. In de weken daarna lopen op Metins middelbare school de raciale spanningen op. De Bijlmer verandert in de jaren daarna definitief: ondanks fysiek verzet van activistische bewoners worden veel flats gesloopt, waaronder die van Metin.Murat Isik (İzmir, 11 september 1977) is een Nederlandse schrijver en jurist. Zijn ouders zijn geboren in een dorp in het oosten van Turkije, in een alevitische Zaza-gemeenschap. (Ze waren dus geen soennitische moslims, zoals het merendeel van de Turken in Nederland.)[1] Het dorp werd verwoest door de aardbeving van augustus 1966. De moeder van Isik, Aynur Tarhan (geboren in 1953), was een van de elf kinderen van haar moeder, van wie er drie in leven bleven. Op haar 13e, na de aardbeving, verhuisde zij met haar ouders naar Izmir.[2]
Isik heeft een oudere zus. Kort na Isiks geboorte kwam het gezin naar Nederland, waar hij opgroeide in de Bijlmermeer (Amsterdam). Tijdens Isiks jeugd was zijn vader atheïst en communist.[1] Zijn vader is overleden in september 2015, op zijn vierenzestigste, vijf maanden nadat hij weer in İzmir was gaan wonen.
Isik studeerde rechtsgeleerdheid aan de Universiteit van Amsterdam, waarbij hij in 2001 een half jaar studeerde aan San Francisco State University. Zijn eerste prijs kwam voor zijn korte verhaal 'De purperen citroen' tijdens de juni Kunstmaand van 2007. Dit verhaal is door regisseur Thomas Bijsterbosch vertaald in een theaterstuk. In 2011 kreeg hij de El Hizjra Literatuurprijs voor het korte verhaal 'De laatste reis'.
In 2012 kwam zijn eerste roman uit: Verloren grond, waarvoor hij de publieksprijs van De Bronzen Uil kreeg. Verloren grond vertelt de familiegeschiedenis van zijn ouders in Oost-Turkije. In 2017 kwam zijn tweede roman uit: Wees onzichtbaar. Dit verhaal speelt zich af in de Amsterdamse wijk Bijlmermeer, waar Isik is opgegroeid. Deze roman werd bekroond met de Nederlandse Boekhandelsprijs 2018, de Libris Literatuur Prijs 2018 en De Inktaap 2019.
In 2018 schreef Isik columns voor de Volkskrant.
Isik en zijn vriendin, Iris, hebben een dochter en een zoon.