Met bibliografie en een complete lijst met werken

Conditie: de stofomslag is wat vergeeld aan de bovenzijde en heeft wat kleine scheurtjes aan de achterkant die met plakband gerepareerd zijn door een vorig eigenaar. Verder is het boek licht vergeeld door de tijd.

Giorgio Clovio (Giorgio Giulio Clovio), A painter of the late Renaissance, was celebrated by his contemporaries as the greatest miniaturist of all time, the 'little Michelangelo'. Following the eclipse of the miniature as a major art form, Clovio was forgotten by the public and neglected by scholars. This catalogue raisonné rescues Clovio from unjust obscurity, making his work accessible to art-lovers.

Maria Giononi-Visani, Grgo Gamulin, two leading Renaissance experts

Giorgio Giulio Clovio of (in het Kroatisch Juraj Julije Klović) (1498 – 3 januari 1578) was een verluchter, miniaturist en schilder, die geboren werd in de “Personele unie van Kroatië met Hongarije”. Hij was vooral actief in Italië tijdens de renaissance. Hij wordt beschouwd als de grootste miniaturist uit de Italiaanse hoge renaissance.
Giulio Clovio werd geboren in Kroatië in het dorpje Grižane, dicht bij de stad Crikvenica.Zijn eerste biograaf, Giorgio Vasari, een tijdgenoot en vriend van Clovio, schrijft dat hij gedoopt werd als Georgius Julius[2]. Steeds volgens Vasari nam hij de naam Don Giulio aan bij zijn intrede in de orde van de “Scopetini” in 1527.
In een oorkonde uit 1536 geschreven door kardinaal Marino Grimani wordt er gerefereerd aan Clovio als Georgio alias Julio. Hieruit kunnen we afleiden dat Georgio zijn eigenlijke eerste voornaam was en Giulio zijn roepnaam. Zijn testament bepaalde dat op zijn grafsteen de naam Julius moest gebruikt worden. Zijn tijdgenoten noemden hem frequent Julius Croata. Het was in die tijd gebruikelijk om kunstenaars naar hun afkomst te benoemen, denken we maar aan Pietro Perugino die eigenlijk Pietro Vannuci heette, Paolo Caliari die Paolo Veronese genoemd werd en aan Antonio Allegri die we kennen als Correggio.
Over zijn jeugd en opleiding is weinig of niets geweten. Hij zou op zijn achttiende naar Italië gegaan zijn en trad er in dienst van kardinaal Marino Grimani waar hij werd opgeleid als kunstschilder. Tussen 1516 en 1523 heeft Clovio waarschijnlijk met Marino Grimani verbleven in de Romeinse residentie van de oom van Marino Grimani, kardinaal Domenico Grimani.
Clovio studeerde bij Giulio Romano gedurende deze vroege periode. Tijdens die periode zou Clovio voor Domenico Grimani, zijn beschermheer, medailles en zegels ontworpen hebben.
Omstreeks 1524 vinden we Clovio in Boeda, het hoge deel van Boedapest op de rechteroever van de Donau. Hij was er in dienst bij koning Lodewijk II van Hongarije voor wie hij “Het oordeel van Paris” en “De dood van Lucretia” schilderde. Na de dood van Lodewijk in de slag bij Mohács in 1526 keert hij terug naar Rome en komt in dienst bij kardinaal Lorenzo Campeggio.
Na de plundering van Rome door de troepen van keizer Karel V treedt Giulio in 1527 in bij de orde van de reguliere kanunniken van Scopeto in het klooster van San Ruffino bij Mantua. Na zijn toetreding tot de Scopetini bezoekt hij verschillende kloosters van de orde onder meer San Salvatore en Sant’Antonio in Venetië, San Sebastiano in Mantua en Sancta Maria in Fornovio.
Kardinaal Alessandro Farnese, in het Farnese getijdenboek
In 1534 keert Clovio terug naar de dienst van kardinaal Marino Grimani, die voor hem een pauselijke dispensatie regelde om de geestelijke stand te kunnen verlaten en een jaar later volgde hij waarschijnlijk Grimani naar Perugia waar deze tot pauselijk legaat was benoemd. In Perugia heeft Clovio gewerkt aan de verluchting van het handschrift “De commentaar op de brieven van St. Paulus” dat geschreven werd door Marino Grimani. De kardinaal en de verluchter worden beiden genoemd in een plaket op folio 7v]. Dit manuscript wordt vandaag bewaard in het Sir John Soane's Museum in London.
In 1536 schenkt kardinaal Marino Grimani, bij de oorkonde eerder vermeld, een prebende aan Clovio namelijk de inkomsten van de parochie San Bartolomeo in Castel Rigone in de provincie Perugia ter waarde van 40 gouden dukaten
Spoedig na het beëindigen van het werk aan de Paulus epistels, keert hij terug naar Rome en daar zal hij het werk aan zijn meesterwerk, het Farnese Getijdenboek, aanvatten. Het colofon van het handschrift op folio 112 v luidt: “Iulius Clovius Macedo Monymenta haec Alexandro Farnesio Cardinali Domini suo faciebat MDXLVI”]. Vasari zegde dat het negen jaar kostte om het handschrift te vervaardigen, dit betekent dat Clovio er in 1537 moet aan begonnen zijn wat impliceert dat hij omstreeks die tijd in dienst was van Alessandro Farnese. Hij bleef in dienst van Farnese tot aan zijn dood in 1578.
Tussen 1551 en 1553 heeft Clovio in Florence gewerkt en schilderde er een miniatuur van Eleonora van Toledo echtgenote van Cosimo I de' Medici. Dit werk bevindt zich nu in een Engelse privécollectie
(bron: Wikipedia)

Renaissance - Kardinaal Marino Grimani - 16e eeuw - Italië - maniërisme - classicisme