Originele affiche voor de voorstelling op dinsdag 22 februari - De Werf, Aalst [affiches hebben mogelijk afwijdende speeldata en plaatsen]\nMet een tekening van Jan Bosschaert\nDeze vijfde editie van Saint Amour werd aangekondigd als de laatste editie. Achteraf bleek dat een iets te voorbarige beslissing (waar vier jaar later werd herroepen), maar in 1994 was het ernst: de vijfde zou de laatste editie zijn. Vandaar dat De Gazet van Antwerpen het kon hebben over \"in schoonheid eindigen\".\n\"Claus stapte losjes het podium op,\" vervolgde De Gazet van Antwerpen, \"las ‘Ik schrijf je neer’ en verdween weer. Het kushandje, de tekst en de Claus-stem maakten de ideale verwelkoming.\" Hij kreeg er dan ook \"een lang en warm applaus\" voor (Het Volk). Claus, die aan alle vijf edities had deelgenomen, liet het uiteraard niet bij dat ene gedicht, en trad later op de avond een tweede keer op met gedichten uit de cyclus ‘Een vrouw’. Gerard Reve stak Claus naar de kroon met drie verschijningen.  \"Het is zijn avond, zijn Saint Amour\" schreef De Volkskrant. \"Drie keer leest hij, over ‘fluwelen billetjes, tengere matrozen, het oude handwerk, ouderdom, de moederkerk en de dood'.\" Luuk Gruwez las gedichten over de dood van een vriendin, Nelleke Noordervliet las twee brieven gericht aan dezelfde man (van zijn vrouw en minnares), Tom Lanoye verbaasde zich over het feit dat we dat \"samenspel van zweet en speeksel, zaad en slijmen\" passie noemen, Pjeroo Roobjee miste zijn \"arme, wrede lieveling, zijn musje, zijn poessie\", J.M.H. Berckmans liet een koppel vechtend over de keukenvloer rollen tot de hamer tussenbeide kwam, Leo Pleysier las de liefdesbrieven van een vijftienjarig verliefd bakvisje en Benno Barnard las gedichten over een ruzie \"om niets\".\nOpmerkelijk waren wellicht ook de entr’actes: Koen en Kris Wouters brachten ‘Daar gaat ze’, Hugo Matthhysen ‘Ik hak ‘m af’ en het ensemble Oxalys speelde muziek van o.a. Mozart, Bach en Ligeti.\nGuy Mortier, presentator van dienst, leidde de avond in met de woorden: \"Zij die dachten dat Saint Amour een wijnavond is, moet ik teleurstellen. Hoewel, voor de mensen op de eerst rij is de hoop nog niet helemaal verloren\".  cf. https://www.begeerte.be/saint-amour/1994/saint-amour \n(Zie ook: Matthijs de Ridder, Behoud de Begeerte. Een literaire geschiedenis 1984-2014, De Bezige Bij, 2014, p. 148-158.)