Athos is een bijzonder Grieks schiereiland waar al meer dan duizend jaar monniken de dienst uit maken. Het was Maria zelf die beval dat er geen vrouwen op dit laatste bolwerk van het Byzantijnse Rijk mochten komen. Voor protestanten is een bezoek aan Athos een vreemde gewaarwording: orthodoxen maken een diepe buiging voor een icoon en geven vervolgens een kus op dat stukje hout! Ook de overige rituelen, in de vierde eeuw geïntroduceerd en sindsdien niet meer veranderd, zijn voor christenen voor wie het Woord van grote betekenis is, bepaald ongewoon. Koert ter veen heeft inmiddels zes keer een pelgrimage naar dit bijzondere schiereiland gemaakt en dit boek is een beschrijving van het proces van afkeer van naar waardering voor de orthodoxie. Als rechtgeaard protestant had hij in eerste instantie grote moeite met de rituelen, maar gaandeweg is de schrijver de gebeurtenissen tijdens de kerkdiensten gaan waarderen. Van de pelgrims wordt verwacht dat zij op een respectvolle wijze meedoen aan de godsdienstoefeningen van het klooster. Naast de beschrijving van zijn ontwikkelingsproces schenkt de auteur aandacht aan de vele mythen over orthodoxe helden en beschrijft hij de twintig kloosters van Athos. Ook de geschiedenis van dit Mekka voor de oosters orthodoxe komt uitvoerig aan bod. De wapenfeiten, in de letterlijke zin van het woord, van de christelijke kerk worden in dit boek op scherpe toon becommentarieerd. Van de hand van de auteur verscheen eerder: De tempeliers, afrekening met een legende, dat meerdere malen werd herdrukt.