Gisela Konopka (née Peiper), ( 11 februari 1910 in Berlijn - 9 december 2003 Minneapolis ) [1] was een Duits-Amerikaanse maatschappelijk werker van Joodse afkomst die werd aangeduid als de "moeder van groepsonderwijs
Konopka bracht haar jeugd en jeugd door met twee andere zussen in Berlijn. Haar vader was een fervent sociaaldemocraat . Ondanks de bescheiden familieomstandigheden - het gezin haalde haar inkomen uit de exploitatie van een kleine groentewinkel - mocht ze naar een meisjes middelbare school. De middelbare scholier sloot zich aan bij een linkse joodse jongerengroep en nam actief deel aan hun vakbondsactiviteiten. Nadat ze haar middelbare school had afgerond, was er enorme werkloosheid en werkte ze in Hamburg als fabrieksarbeider. Deze activiteit bracht Konopka in contact met de vakbond en de arbeidersbeweging . Ze werd lid van de International Socialist Combat Leagueen raakte betrokken bij gelijkgestemden tegen het nationaal-socialisme . In die tijd ontmoette ze Paul (Erhardt) Konopka, met wie ze in 1941 trouwde en met wie ze een gelukkig maar kinderloos huwelijk had tot aan zijn dood in 1976.

Van 1929 tot 1933 studeerde ze geschiedenis , psychologie , filosofie en onderwijs (inclusief sociale vorming ) aan de universiteit van Hamburg . Vanwege haar joodse afkomst kon Gisela Peiper na haar studie geen baan vinden. Vanwege haar lidmaatschap van "ongewenste politieke groeperingen" [3] werd ze in 1936 gearresteerd en overgebracht naar het concentratiekamp in Hamburg-Fuhlsbüttel . Daar zaten vooral tegenstanders van het nationaal-socialisme en joden vast, van wie velen stierven als gevolg van de gevangenisomstandigheden. In haar autobiografie schreef ze over haar gevangenschap:

"Voor het eerst had ik het gevoel dat ik stikte in de afgesloten kamer. Opeens werd ik overspoeld met haat. Ik vocht tegen de nazi's uit een gewelddadige reactie omdat respect voor mensen zo belangrijk voor me was. Ik had een hekel aan hun daden gehad, maar ik had ze nog nooit zo persoonlijk, zo diep en zo vreselijk gehaat als op dat moment... Ik haatte, ik was bang, ik zat vol twijfels'. [4]
Een paar weken later werd ze vrijgelaten en vluchtte ze via Tsjechoslowakije , Oostenrijk , waar ze opnieuw werd opgesloten, Frankrijk , Portugal naar de VS , waar ze in 1944 staatsburger werd.

In New York verdiende ze aanvankelijk haar brood met schoonmaken. Op 31-jarige leeftijd besloot ze sociaal werk te gaan studeren , in het bijzonder sociaal groepswerk , aan de Pittsburgh School of Social Work . Van 1943 tot 1945 werkte ze als maatschappelijk groepswerker bij de Cild Guidance Clinic in Pittsburgh. In 1947 werd Gisela Konopka benoemd tot hoogleraar aan de Universiteit van Minneapolis. Daar richtte ze ook een centrum voor jeugdeducatie en jeugdonderzoek open produceerde ook de serie Girls in Conflict voor het universitaire televisiestation, in een praktisch onderzoek naar de problemen van vrouwelijke delinquenten en pleegkinderen . Al in 1947 kreeg ze een hoogleraarschap in sociaal werk aangeboden aan de Universiteit van Minnesota in Saint Paul , en in 1957 voltooide ze haar doctoraat in de sociale zekerheid aan de Columbia University in New York.