Zo goed als nieuw.

De WASGOED-verhaaltjes van Joeri van Beek zijn als snoepgoed! Als je er eenmaal aan begint, is dit bundeltje met twintig korte verhalen moeilijk weg te leggen. Het zijn dierbare ontmoetingen tussen de wasvrouw en haar klanten. Het gaat meestal over mensen van gevorderde leeftijd die vertellen over hun leven. De vertellingen vinden altijd plaats op dezelfde locatie: de wasserette waar Joeri werkt. Dat geeft de verhaaltjes iets intiems. Iets breekbaars. Het hoort ook een beetje bij wasgoed. De lakens en handdoeken zijn weer fris en opgevouwen. Alsof er niets is gebeurd. Maar in de levens van de klanten, die hun was komen ophalen, is vaak veel gebeurd.

De verhaaltjes ademen een sfeer van contemplatie, van relativering, van zoete mijmering. Niks hoogdravends moet de lezer hier verwachten. Maar eerder het persoonlijke, intieme. Daar heb je het weer: wasgoed. Wat is er intiemer dan dat? Je krijgt het gevoel dat het ooit drukker was in het leven van de klanten en dat het nu stiller is geworden waardoor een praatje met de wasvrouw een welkome afleiding is. Soms is de aanleiding voor het bezoek aan de wasserette een concrete gebeurtenis zoals een huwelijk. Soms ook moet er alleen een knoop aangezet worden aan een overhemd waarna de klant zijn hele leven in vogelvlucht uit de doeken doet. Joeri werkt inmiddels niet langer in de wasserette. Wat rest zijn de verhaaltjes.