Relaas van de auteur over het sterven van haar man en het leven daarna

Balling tussen twee werelden is een boek over sterven en nabestaan. Nabestaanden voelen zich vaak als `ballingen tussen twee werelden’: vervreemd in het land van de levenden, niet toegelaten tot die andere wereld. Marijke de Bruijne schreef dit boek na het overlijden van haar man, Bas Koijck. In haar voor= woord schrijft zij:

`De grote ervaring van ons allen is geweest dat, hoe ingrijpend de ervaring met de dood zo dichtbij ook was, hoe voorgoed deze onze levens heeft veranderd, hoe groot het verdriet en hoe zonder uitzicht ons eigen leven lange tijd bleef, wij van deze ervaring hebben geleerd. Wij hebben geleerd dat de dood bij het leven hoort. En wie dat aanvaardt, ziet welk een kostbaar geschenk dat leven is. En uit het dagboek van Bas Koijck blijkt, dat wie durft te leven ook kan sterven.
In dit boek is dit alles in een doorlopend verhaal gezet dat biografisch noch autobiografisch is:

Marijke de Bruijne heeft een groot aantal liederen en gedichten op haar naam staan. Deze zijn te vinden in diverse bundels, onder andere in Eva’s lied I en II, Zingen om te vieren en in Als een boom aan stromend water.

Recensie(s):
Dit boeiend geschreven boekje over sterven en nabestaan leert ons dat je met de dood op de hielen, met kanker in je lijf, een zinvol en liefdevol bestaan kunt leven, hoe ziek je ook bent. We lezen over ziek zijn, afscheid nemen, en nabestaan. Het toont aan dat er uit verlies en rouw ook iets heel teers, iets warms is te halen. Dit boek is niet alleen het verhaal van zijn vrouw, maar ook dagboekfragmenten van haar overleden man en kinderen; ook gesprekken met vrienden dragen bij tot de heelheid van dit boek. Vooral in het begin van het boek speelt het geloof een duidelijke rol. De auteur heeft een groot aantal liederen en gedichten op haar naam staan. (Biblion recensie, Anke M. Wiltenburg.)