In De moeder van Nicolien maakt de lezer kennis met Maarten Koning, zijn vrouw Nicolien en haar moeder. De beschreven periode omspant een kleine dertig jaar. In een reeks korte scènes zien wij hoe de moeder ouder en ouder en uiteindelijk dement wordt, totdat zij in 1985 overlijdt. J.J. Voskuil beschrijft dit proces even haarscherp als liefdevol en zonder een spoor van literaire dikdoenerij, zodat de lezer het gevoel krijgt dat zijn personages de roman uit en zijn kamer ingestapt zijn. En of men nu wel of niet een dergelijk proces van ouder en dement worden van nabij heeft meegemaakt De moeder van Nicolien is een emotionerende leeservaring.

Volwaardige, op zichzelf staande satellietroman over het voortschrijdende dementeren van de schoonmoeder van Maarten Koning, hoofdpersoon uit de zevendelige romancyclus Het bureau. Alle in de eerste zes delen gepubliceerde fragmenten over haar, aangevuld met circa tweederde nieuw materiaal. Gesitueerd in de jaren 1957-1985, waarbij zich in 1973 de eerste tekenen van dementie voordoen. Evenals in Bij nader inzien is elk hoofdstuk(je) van een datum en jaartal voorzien. Een bijzonder ontroerende roman met liefde en vooral eerbied voor de hoofdpersoon geschreven. In de traditie van Het bureau in al zijn droogkomische eentonigheid en herhalen van handelingen en uitspraken. Maar ook van een veel grotere betrokkenheid en met nog meer oog voor detail geschreven. (Biblion recensie, Ted Leijendekker.) Minder mooi