Toen de dichter en criticus Ed. Hoornik (1910-1970) en A.A.M. Stols (1900-1973) in 1938 met elkaar in contact kwamen, had Stols al een gevestigde reputatie als uitgever. Hoornik begon op dat moment als dichter en criticus net enige bekendheid te krijgen. Aanleiding tot hun contact was de voorgenomen uitgave van de bundel Drie op één perron, met gedichten van Gerard den Brabander, Jac. van Hattum en Hoornik zelf. Het plezierige verloop van hun correspondentie over deze verzamelbundel bracht Hoornik er toe zijn eigen nieuwe bundel ook bij Stols onder te brengen. Dit was het begin van een vruchtbare samenwerking; Stols werd Hoorniks vaste uitgever en Hoornik zou op zijn beurt Stols adviseren over uit te geven werk van nieuwe auteurs. In die hoedanigheid bekleedde hij een soortgelijke positie als vroeger J. Greshoff, wiens correspondentie met Stols eerder in Achter het Boek werd uitgegeven.

Hoornik had als redacteur van de tijdschriften Werk en vervolgens Criterium contact met nagenoeg alle jonge dichters. Toen Stols in 1939 een redacteur voor zijn poëzietijdschrift Helikon zocht, was Hoornik dan ook de aangewezen persoon om deze functie te gaan vervullen. Hij werd hiermee de intermediair tussen de nieuwe dichtersgeneratie en de uitgever Stols. De jaargangen 1940 en 1941 van Helikon konden dankzij Hoorniks bemoeienissen onder meer de debuutbundels van M. Vasalis en Bertus Aafjes bevatten.

Vooral in de periode 1939-1942 vond er een intensieve briefwisseling tussen Hoornik en Stols plaats. De bijna vierhonderd brieven die Hoornik en Stols hebben gewisseld, getuigen van de wijze waarop zij gestalte gaven aan Helikon en geven daarnaast inzicht in Hoorniks eigen werk en in de geschiedenis van een literaire uitgeverij. De brieven handelen echter niet alleen over literaire aangelegenheden, want ook het leven onder de oorlogsomstandigheden komt aan de orde.