De Algemene Studenten Vereniging Amsterdam (ASVA) heeft een bewogen geschiedenis achter de rug. De vereniging werd enkele dagen na de bevrijding opgericht door mensen die actief aan het studentenverzet hadden deelgenomen. In een periode waarin Nederland zich wijdde aan de wederopbouw van onze samenleving werd ook naar een nieuw elan gestreefd in de Amsterdamse studentenwereld. Bijna negentig procent van de studenten aan de Universiteit van Amsterdam werd lid van de ASVA.

De ASVA kreeg na de oorlog een belangrijke rol toebedeeld in de zuiveringen van 'foute' studenten hoogleraren. In de jaren vijftig werd geijverd voor de totstandkoming van broodnodige voorzieningen voor de massaal naar de universiteit toestromende studenten uit de sociale middengroepen. In de jaren zestig, toen de hele Nederlandse samenleving in haar voegen kraakte, deed de ASVA van zich spreken door haar toenemend engagement met maatschappelijke problemen. Behalve voor verbeteringen van de studiebeurzen werd geijverd voor de democratisering van het wetenschappelijk onderwijs, in 1969 culminerend in de Maagdenhuisbezetting. Daarna raakte de ASVA steeds meer verstrikt in een ideologische richtingenstrijd die haar ledental ernstig deed slinken.

De perikelen met de studiefinanciering in de jaren tachtig en, meer recent, de tempo- of prestatiebeurs deden de studentenbeweging weer opleven. In het bestuur van de universiteit was en is de ASVA vertegenwoordigd met de grootste studentenfractie. Rond de viering van haar vijftigjarig bestaan in 1995 is de ASVA bezig met een heroriëntatie op haar rol in de behartiging van het studentenbelang.