Het verhaal in het kort: De Artapappa’s beschrijft hoe twee jongens uit Transvaal in de negentiende eeuw in de kost gaan bij een echtpaar in Vliedrecht. Ze zijn koningskinderen, zoons van een ‘kafferkoning’ uit zuidelijk Afrika. De jongens worden overigens consequent ‘kafferjongens’ genoemd in het boek, niet alleen door de personages, maar ook door de verteller.
Een boek van Schuil, dat niet vrolijk eindigt!. Maar toch is het heel gewoon; de Artapappa's hebben bestaan! De twee kafferjongens zijn werkelijk in Nederland geweest, zij hebben - nu ongeveer 30 jaar geleden - te midden van Hollandsche makkers geleefd en zij zijn door de Transvaalse regering teruggeroepen, zoals in dit boek is beschreven. Het verhaal is mij in Indië door Pukkie, Bloemhofs vriend, gedaan en ik herinner mij nog altijd, hoe hij met een trilling in zijn stem op een avond tot mij zei: ‘Ik heb nooit beter en trouwer vriend dan dezen kafferjongen gehad!’

Natuurlijk is lang niet alles in dit boek ‘waar gebeurd.’ Er is veel fantasie bij en Pukkie zal nu en dan zelfs moeite hebben zijn twee kaffervrienden Paul en Bloemhof te herkennen. Maar de hoofdzaak, de trouwe, hechte vriendschap tussen Pukkie en Bloemhof en het droeve slot - is ‘echt’.

Ter herinnering aan deze treffende jongensvriendschap heeft de schrijver ‘De Artapappa's’ geschreven en het is aan de nagedachtenis van Bloemhof, dat dit boek wordt opgedragen.

Illustraties door Rein van Looy