In Wijsheid van een Sterrenkind beschrijft Phoebe Lauren op ontroerende en invoelbare wijze het korte maar indrukwekkende leven van haar zoon Marcus. Waar in haar boek De leegte achterje laten Marcus' vroegtijdige overlijden en haar verwerking van dit verlies aan bod kwam, is Wijsheid van een Sterrenkind het verslag van een gewone moeder die te maken krijgt met een bijzonder kind. Ze beschrijft haar ervaringen met Marcus, haar contact met Item na zijn overlijden, maar vooral haar verrassende ontdekkingen over de afkomst van haar zoon. Marcus wist dat hij geen gewone sterveling was. Hij was duidelijk verbonden met zijn spirituele kern en was zich dat ook bewust. Hij deed geen moeite om zich nieuwe vaardigheden aan te leren, maar wachtte rustig af tot hij zich die herinnerde. Zo wilde hij niet leren pianospelen, wat zijn moeder graag zag, maar speelde hij meteen goed viool toen hij die in handen kreeg en als zijn instrument herkende.
Phoehe Lauren wil met dit boek niet louter verslag doen van haar leven met een bijzonder kind. Het is ook en vooral een boek over bewustwording en over het helen van relaties. De uitwerking die Marcus op zijn moeder had kan hij ook op de lezer hebben. 'Ik beschouwde hem in velerlei opzichten als mijn gelijke, zo af en toe als mijn zoon en in alle o pzichten als mijn spirituele leermeester', zegt ze over Marcus. 'Daardoor werd ik me weer bewust van talloze ideeën en waarheden die ik vergeten was.' Nu de aarde steeds meer bevolkt wordt door kinderen als Marcus, is Wijsheid van een Sterrenkind een boek dat ons rijp maakt voor de nieuwe tijd.