Gewoon naar organisaties kijken is nooit goed genoeg geweest voor Hans Doorewaard. Zijn academische loopbaan wordt getekend door een fascinatie voor het andere in organisaties. De verschillende themas die hij daarbij heeft verkend zijn evenzovele bakens op die zoektocht die leidt van de techniek naar het sociale, van de openlijke naar de verborgen macht, van het eendimensionale naar het integrale management, van de rede naar de emoties, van de mens als object van beheersing naar de nomade, van het doen van onderzoek naar het ontwerpen van onderzoek, van het kwantitatieve naar het kwalitatieve onderzoek. Gelukkig heeft hij de weg uit het postmodernistisch moeras waar verscheidene van die themas onvermijdelijk mee verbonden zijn steeds weer terug gevonden; hij weet de opgedane inzichten wel in helder en praktisch relevant proza uit te drukken. Het beeld doemt op van de bevlogen docent voor een volle collegezaal met een wollen rode draad in de hand: behalve in zijn colleges kon hij die rode draad ook in zijn verkenningstochten door de onverdachte krochten van de andere organisatie altijd wel laten zien. Op die zoektocht heeft hij vele vrienden gemaakt. Enkele daarvan hebben de pennen ineen geslagen om rondom vijf van Hans themas van organisatieonderzoek hun gedachten te ontwikkelen. Die themas zijn macht, gender, emoties, integrale organisatieontwikkeling en methodologie.