In 'Dichter bij zijn' maakt Marleen Berndsen de emotionele en spirituele balans op in haar bewogen leven. Een leven waarin het noodlot toeslaat als haar oudste zoon op zeventienjarige leeftijd op mysterieuze wijze de dood vindt. In dit aangrijpende verhaal beschrijft Marleen hoe zij haar leven heeft overleefd en hoe zij de weg terug heeft gevonden. 'Dichter bij zijn' is verrijkt met eigengemaakte kleurentekeningen en ontroerende gedichten en kan ook voor anderen een wegwijzer zijn.

'In deze tijd zijn er mensen die als wegwijzers op de rotondes en kruispunten van ons leven staan. Ik heb ze gevonden en ik ben op weg gegaan. Soms bevond ik me voor ik er erg in had op een dwaalspoor, maar het is de moeite waard geweest om door donkere steegjes en modderige paden mijn weg terug te vinden. Ik weet dat wat ik gevonden en ervaren heb niet alleen voor mij bestemd is, en dat ik het wil uitzeggen omdat wij ons temidden van de kosmos bevinden. De evolutie die ons bracht van een bijna niet, via een onbewuste beweging van schaduw naar licht en warmte, van komen en gaan waar nog geen namen waren, tot gevoel, tot geluid, tot woord, tot spreken, maar nog onbewust groeiend, vertalend wat na jaren gezegd wilde zijn. Maar nog steeds onzeker, tastend als blinden in een steeds uitdijend land. Ver weg aan de horizon een lichtsignaal, er is ons iemand voorgegaan, die ons tegemoet komt en dan de uitwisseling. Het verlangen wat groeide, maar niet wetend waar naartoe! Eeuw na eeuw, leven na leven, ontwikkeling en afbraak, scheppend en ontvangend. Overal het 'vader en moeder'-principe. Gaandeweg bewust zoekend naar verbanden en dan na eeuwen de morgen van de nieuwe dag: ''Het eeuwige nu!'' Geen onderscheid van hier en daar! Hier is leven wat zich voortzet. Er is geen einde aan het leven als het sterven nabij komt. Er is toekomst voor eenieder van ons.'