It wurk fan Reinder Brolsma, yn 1953 forstoarn, hat jierrenlang yn Fryslan in greate smite lezers hawn. Syn styl, syn fisy op minsken en dingen en op maetskiplike tastónnen, syn byldzjende tael, sprieken ta it folk, dat mèi troch dizze lektuer ta mear Frysk lézen kaem. It wie dèrom in skoandere saek, doet yn 1951, in koart set foar Brolsma's 70e j ierdei, Drukkerij Laverman to Drachten kaem mei in manske ütjefte fan it beste fan syn novellistysk wurk, as in soarte feestjefte. Dr. D. Kalma, dy't de kar forsoarge hie, skreau der in ynlieding by. It bliek al gau, dat dit boek folksbisit wurden wie it wie ridlik gau ütforkocht.
De ynlieding, in skóging fan Kalma oer persoan en wurk fan de romanskriuwer Brolsma, achtte men, sil syn wearde ek helde en dêrom is er sünder wizingen oernommen.

By it trochbledderjen — dat al gau yn wer-lêzen oergiet, hwant Brolsma haldt jin fêst — blykt hoe eigen dizze forhalen noch binne en hoe simpel en faek smuk en rêstich doe it deiske libben noch wie. Al bistiene de lytse, twiere problemen ek dóe!

Men kin oer Brolsma's wurk neat mear- skriuwe as itjinge al skreaun is. En dat wie oars net as mei greate weardearring foar dizze ienfaldige Fries oer, dy't as „gewoan mantsje" dochs san treflik ütbylder west hat fan it simpele bistean fan sobere en oan 'e kant treaune minsken yn har faek binypte omjowing.

Vn de earste printing siet in moai portret fan de skriuwer.