Dit boek bevat twee van Rümkes klassieke godsdienstpsychologische teksten. Vooral 'Karakter en aanleg in verband met het ongeloof' heeft destijds grote bekendheid gekregen. In deze essays wijst Rümke erop hoe belangrijk levensbeschouwing en religie zijn voor de psychiatrie en geestelijke gezondheidszorg. Het is nog steeds een hoogst actueel thema.

Dit belangrijke werkje van prof. Rümke, hoogleraar in de psychiatrie, die onder zeer grote belangstelling zijn afscheidscollege gaf, verschijnt hier in de Carillon-reeks, no. 30.
De auteur verdedigt de stelling, dat ongeloof een ontwikkelingsstoornis en dat het geloof „onherleidbaar” is. Twijfel is geen factor in het ontstaan van ongeloof, integendeel, de twijfel is een ferment dat de eenmaal ingenomen structuur helpt los te maken. Wat Freud heeft aangetoond is niet, dat geloof een neurose is, wat hij onomstotelijk heeft aangetoond, is dat er een vorm van geloven is, welke neurotisch is. Belangrijk is de wijze, waarop de auteur de groep van de ontmaskeraars ontmaskert. Het is een diabolische wet, dat hij, die het eerst een masker afneemt door het tweede gezicht dermate wordt gefascineerd, dat hem deze expressie blijvend vervult. Freud nam het masker van de hypocrisie af en de grijns van de geslachtelijkheid onder dit masker heeft hem zijn leven lang vervolgd.
Hoewel jaren geleden voor het eerst gepubliceerd, is het boek nog steeds van waarde.

ALS NIEUW, NIEUWSTAAT, VERKLEURING, VASTE PRIJS