Tweeduizend jaar geleden ontstond onder Joden een beweging die opriep tot ommekeer omdat Gods rijk ophanden was. Onbetwist leidsman werd Jezus uit Nazaret. Hij viel op door een raadselachtig zendingsbewustzijn en een intense aandacht voor zieken en uitgestotenen. Zijn volgelingen zagen hem als de Messias en zetten zijn prediking voort, ook onder niet-Joden die sympathiseerden met het Jodendom. Sociale en politieke spanningen dreven joodse en niet/joodse gelovigen echter uit elkaar. Binnen drie eeuwen was er een anti-joodse meerderheidskerk die zich zag als het nieuwe Israël. Vijftig jaar geleden eindigde de tweede wereldoorlog. Temidden van de tientallen miljoenen doden liet de systematische massamoord op de Joden een diep trauma achter in het geweten van de mensheid. Steeds meer stemmen wezen op verbanden met het Christendom. Dat leidde tot argwaan jegens de christelijke theologie en tot nieuwe aandacht voor het Jodendom. Velen voelen de noodzaak tot heroriëntering. Hoe herkrijgt men een christelijk geloof dat niet is gebaseerd op de ontkenning van het Jodendom? Na een overzicht van het Jodendom in de oudheid begint dit boek weer bij het begin: Jezus in zijn joodse omgeving. Daarna komt Paulus die zijn 'evangelie voor de niet-joden' predikt op basis van loyaliteit aan de joodse wet en het volk Israël. Nog later blijft zijn medewerker Lukas vasthouden aan dat ideaal, hoewel de spanning tussen Joden en niet-Joden stijgt. Die spanning slaat neer in Markus, wordt sterker in Matteüs, en groeit tot vijandschap in Johannes. Belangrijk zijn ook de lang verwaarloosde brieven van joodse kerken. De titel verwijst naar het pleidooi van de Farizeër Gamaliël om de beweging van Jezus' volgelingen met rust te laten: 'Als dit uit God is, kunnen jullie het niet bestrijden'(Hand.5:39). Deze uitgave is tot stand gekomen i.s.m. de B. Folkertsma stichting voor Talmudica.