‘Ik ben best wel trots en ik heb een soort plichtsgevoel dat ik die boodschap moet blijven doorgeven.’
‘Ik zou die pamfletten eens terug willen lezen die we toen verspreidden. Ik denk dat ik erin blijf van het lachen.’

Mei ’68 roept vandaag duidelijk zeer tegenstrijdige gevoelens op bij de protesterende jongeren van
toen. Vaak gaapt er een al even diepe kloof tussen hun herinneringen en inschattingen, en de historische feiten en de uiteindelijke impact:
‘Op elk vlak zijn we op zoek naar afwisseling, dus waarom niet in bed? Zo dacht iedereen er toen over.’ ‘Voor de meeste mensen speelde de seksuele revolutie zich af in hun krant en niet in hun slaapkamer.’ ‘Een revolutie is zelfs niet in de verste verte ooit aan de orde geweest.’ ‘Mei ’68 heeft de westerse samenleving structureel veranderd.’

Bij de vijftigste verjaardag van Mei ’68 gaan Geert De Vriese en Frank Van Laeken op zoek naar de gebeurtenissen en de persoonlijke verhalen achter de enige maand in de wereldgeschiedenis met hoofdletterstatus. Ooggetuigen maken de balans op van hun dromen en idealen, experts toetsen ze aan feiten en doen nader onderzoek.
Van ‘Leuven Vlaams!’ tot ‘Make love not war!’, van studentenleider tot toekomstig premier, van amada tot vmo, van de pil tot Pink Floyd en van Dolle Mina tot Hugo Claus. Maar ook van 1968 tot 2018:

‘Overal in de westerse wereld wijten populistische leiders de problemen van nu aan de generatie van Mei ’68.’ ‘Vandaag zouden ze me een geradicaliseerde jongere noemen. Ik vergelijk het graag met de Syriëstrijders.’