Het symfonieorkest maakt tegenwoordig (1982) zo natuurijk deel uit van het moderne muziekleven als geheel, dat men gemakkelijk de indruk zou kunnen krijgen dat het altijd bestaan heeft. Maar het orkest is in de muziekgeschiedenis eigenlijk een betrekkelijk recent gegeven. De ontwikkeling ervan begon eigenlijk pas aan het einde van de 16e eeuw, toen componisten hun aandacht voor de vocale meerstemmige muziek, ofwel de polifonie, begonnen te verleggen naar het componeren van muziek, speciaal bestemd voor groepen instrumenten. Aldus heeft het orkest inmiddels een eeuwenlange ontwikkeling gekend, die weer geleid heeft tot deze bepaalde vorm en geen andere.
Ditzelfde geldt op nog beslissender wijze voor de afzonderlijke instrumenten.
Elk instrument wordt in detail beschreven. Verder zijn er in deze uitgave referentietabellen, waarop de bezettingsmogelijkheid voor het instrument wordt aangegeven, opgenomen, alsmede een lijst van composities, waarin een instrument geschikt zou zijn. Een schema met de juist speelstand en een ander waarop de juiste plaats van het instrument in het orkest staat aangegeven, ontbreekt echter ook niet. De behandeling van enkele instrumenten die normaliter geen deel uitmaken van een orkest,. maar toch voor solo-optredens worden aangewend, zoals en gitaar en een piano, completeren dit van honderden duidelijke illustraties voorziene boek.