Pythagoras, wetenschap en spiritualiteit

Tegenwoordig staat Pythagoras vooral bekend als de grondlegger van de exacte wetenschappen: a2 + b2 = c2. Misschien weet deze of gene ook nog over Pythagoras te melden, dat hij de harmonie van de sferen kon horen. Bijna niemand die zich daarbij iets concreets kan voorstellen, maar er schijnt iets geheimzinnigs te zijn aan dit vermogen, iets wat een eerbiedig ontzag opwekt. En door de eeuwen zijn de Carmina aurea, zijn 'Gulden Verzen', bewaard en talloze malen vertaald.

Met het horen van de harmonie van de sferen is de verbinding gelegd met een spirituele dimensie die volgens Pythagoras zelf - en die van zijn tijdgenoten -het wezenlijke van zijn leer en bestaan uitmaakte. Wie was deze grote geest die een mysterieschool, een universiteit voor de geest, stichtte waarvan de invloed zich over de eeuwen uitstrekt? Wat is de aard van zijn wetenschap? En wat is de aard van zijn spiritualiteit?

In Pythagoras, leven - mysterieschool - gulden verzen slaagt Konrad Dietzfelbinger erin diens verreikende betekenis in de oudheid zichtbaar te maken, de opbouw en het succes van zijn mysterieschool, en tegelijk op heldere wijze de lezer te laten ondergaan wat dit alles hem in de eenentwintigste eeuw nog te zeggen heeft.

Konrad Dietzfelbinger (1940) studeerde sociologie en Germanistiek. Tot 1990 werkte hij als redacteur en uitgever, sindsdien is hij schrijver en uitgever van Königsdorfer Verlag, een uitgeverij van boeken over moderne spiritualiteit en esoterie in de oudheid. Hij bezorgde als een van de eersten een voor het grotere publiek toegankelijke editie van de Nag Hammadi-teksten, maar schreef ook over eigentijdse literatuur en filosofie. Een van zijn belangrijkste drijfveren is het oorspronkelijke christendom weer zichtbaar te maken, omdat hierin, indien juist begrepen, een sleutel tot zelfverwerkelijking ligt voor iedere zoekende mens in onze tijd.