Iedereen die op school heeft gezeten, weet hoe het werkt: er wordt vooral gelet op wat je niet goed kan, en dat moet je verbeteren. Al had je alleen maar achten op je rapport, de blik van je ouders en leraren bleef hangen op dat ene vijfje. Dat moest omhoog, koste wat kost. En dat is eigenlijk bizar: excellerende mensen, en de bedrijven waar zij werken, zijn nooit begonnen met de vraag: "Waar ben ik niet zo goed in, wat zal ik 's bij gaan leren? Dan kan ik daar leuk een zaak in beginnen...." Neem Usain Bolt of Johan Cruijff. Zij werden geen nummer 1 omdat hardlopen of voetballen een competentie was die bijgespijkerd moest worden. Nee, succesvolle mensen hebben iets gekozen waar ze goed in zijn, waar hun hart ligt. En dat hebben ze uitgebouwd. Ze keken niet naar die 5, maar maakten van een 8 een 10+. De Kompasvisie sluit hier naadloos op aan. Want deze visie gaat uit van wat je drijft: "Waar kom jij je bed voor uit? Wat is het goud in jou? Welke talenten stellen jou in staat je waarden en ambitie waar te maken? En hoe bouw je die talenten uit?" Weten waarom en waartoe je iets doet in je werk, blijkt belangrijker dan hoe. Want dat hoe en wat verandert snel in deze dynamische tijd. De vraag waarom je iets doet, die blijft. Die is niet afhankelijk van een klantvraag, een machine of een softwareproduct. Maar vanuit een sterk verlangen. Werken vanuit waarom is duurzamer. En levert goud op. Voor mensen én hun organisaties.